Władysław Mącior

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Władysław Mącior (ur. 25 czerwca 1930 w Szynwałdzie) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, współtwórca projektu nowego kodeksu karnego, doradca ministra sprawiedliwości Zbigniewa Ziobry.

Do 15 listopada 2007 był wiceprzewodniczącym Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego przy ministrze sprawiedliwości. Złożył rezygnację motywowaną tym, że ministrem sprawiedliwości ma zostać Zbigniew Ćwiąkalski, który wcześniej oskarżył go o współpracę ze Służbą Bezpieczeństwa^[1].

W latach 1951-1953 studiował na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na własną prośbę przeniesiony został na Wydział Prawa, który ukończył w 1957. W 1963 obronił pracę doktorską, zaś w 1968 habilitację w zakresie prawa karnego. Tytuł naukowy profesora nauk prawnych uzyskał w 1992. Prowadził wykłady i seminaria na macierzystej uczelni z zakresu prawa karnego, w szczególności z nauki o przestępstwie i karze oraz z logiki dla prawników. W latach 1980-1988 należał do NSZZ "Solidarność". Delegat na I Krajowy Zjazd NSZZ "Solidarność" w Gdańsku w 1981.

Spis treści

1 Ważniejsze prace naukowe
2 Kontrowersje wokół artykułu w Newsweek Polska
3 Przypisy
- 3.1 Zobacz też

[edytuj] Ważniejsze prace naukowe

Problem przestępstw nieumyślnych na tle aktualnych wymagań teorii i praktyki (1968)
Czyn ludzki i jego znaczenie w prawie karnym (1990)

[edytuj] Kontrowersje wokół artykułu w Newsweek Polska

W maju 2007, tygodnik "Newsweek Polska" zamieścił artykuł w którym znani polscy prawnicy Zbigniew Ćwiąkalski i Andrzej Zoll wypowiadali się jakoby prof. Mącior przekazywał w latach 80. XX wieku, cenne informacje SB. Sam zainteresowany zaprzeczył oskarżeniom.

Minister sprawiedliwości stanął w obronie prof. Mąciora, stwierdzając iż "Profesor został brutalnie zaatakowany" z jego powodu. Dodał, że Mącior jest wybitnym specjalistą prawa karnego. Oświadczył, iż z dokumentów IPN wynika, że Służba Bezpieczeństwa (SB) nie odważyła się podjąć próby werbunku prof. Mąciora. Zarzuty "Newsweeka" określił jako "nikczemne".

"Profesor swoim życiem nie zasłużył sobie na takie zarzuty. Zawsze podziwiałem go za niezwykłą etykę, uczciwość. Zawsze dawał wyraz temu w spotkaniach, w rozmowach ze mną, w decyzjach, jakie podejmował" – podkreślił minister. Dodał, że sposób zaatakowania prof. Mąciora jest "godny potępienia".

Według Ziobry prof. Mącior nie dość, że nie był współpracownikiem SB, to był dyskryminowany – ze względu na swoją postawę niezłomną – na uczelni (UJ).

Ziobro kategorycznie stwierdził, że rezygnacja prof. Mąciora z zasiadania w Trybunale Stanu była związana z jego bardzo złym stanem zdrowia, a nie obawą przed lustracją.

"Lekarze przewidywali możliwość choroby nowotworowej i to była przyczyną rezygnacji profesora z członkostwa w Trybunale Stanu, jak też wycofania się z wszelkich prac eksperckich" – powiedział Ziobro.

Na konferencji prasowej prof. Marek Wygoda z IPN. potwierdził, że w Instytucie nie ma żadnych dokumentów świadczących, że prof. Władysław Mącior był traktowany jako osobowe źródło informacji.

Według Wygody, o tym, że Mącior nie był traktowany jako kandydat na tajnego współpracownika świadczy fakt, że rozmawiający z nim pracownik służb bezpieczeństwa nie utajnił jego dokumentów. Nie ma dokumentów świadczących o tym, że zostały przez SB wszczęte jakiekolwiek procedury mające na celu zwerbowanie Mąciora. Wygoda zauważył, że spotkania Mąciora z funkcjonariuszem SB nie miały charakteru tajnego i odbywały się w miejscu publicznym.

Jednak teza Wygody ma jeden bardzo słaby punkt. Według dokumentów IPN prof. Mącior dwa dni przed wyjazdem na zjazd Solidarności w 1981 r. odbył we własnym mieszkaniu 6-godzinną rozmowę z kpt. Knapikiem, oficerem SB, "opiekującym" się środowiskiem naukowym. Poza tym w planie pracy operacyjnej SB (dokument na temat akcji o kryptonimie "Wściekli", opublikowany w książce W. Zabłockiego "Co o nas wiedzieli?" str. 90) Mącior został wymieniony jako osoba, którą należy pozyskać do współpracy. Zakreślono też termin – 30.10.81. Nie ma jednak żadnych dowodów na sformalizowanie związków naukowca z SB.