Włodzimierz Puzyna
Z Wikipedii
| Włodzimierz Puzyna | |
 |
|
| Data i miejsce urodzenia | 9 lipca 1947 Szczecin |
| poseł III kadencji Sejmu | |
| Okres urzędowania | od 20 października 1997 do 18 października 2001 |
| Przynależność polityczna | Unia Wolności |
Włodzimierz Puzyna (ur. 9 lipca 1947 w Szczecinie) – polski polityk, nauczyciel akademicki, w latach 1991-2001 poseł na Sejm I, II i III kadencji.
Ukończył w 1972 studia na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. W 1979 uzyskał stopień doktora nauk przyrodniczych na Uniwersytecie Jagiellońskim (w Instytucie Biologii Molekularnej).
W latach 1974-1990 był pracownikiem naukowym Zakładu Fizyki Akademii Rolniczej w Szczecinie, w latach 1990-1995 dyrektorem centrum szkoleniowego Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej w Szczecinie. Od 1995 pełni funkcję rektora Wyższej Szkoły Administracji Publicznej w tym mieście.
W 1980 przystąpił do NSZZ "Solidarność". W latach 1989-1990 był wiceprzewodniczącym Komitetu Obywatelskiego Ziemi Szczecińskiej. Od 1991 do 2001 sprawował mandat posła I, II oraz III kadencji, wybieranego w Szczecinie z ramienia Unii Demokratycznej (1991, 1993) i Unii Wolności (1997).
Pracował m.in. w Komisji Samorządu Terytorialnego oraz Komisji Edukacji, Nauki i Postępu Technicznego. W Sejmie III kadencji był przewodniczącym podkomisji stałej ds. finansów samorządowych. W latach 1992-2001 przewodniczył Polsko-Szwedzkiej Grupie Unii Międzyparlamentarnej, w latach 1997-2001 był członkiem polskiej delegacji na Parlamentarną Konferencję Krajów Morza Bałtyckiego. Był również konsultantem w licznych projektach międzynarodowych dotyczących budowy demokratycznych struktur społeczeństwa obywatelskiego na Łotwie, Białorusi, Ukrainie, Gruzji.
Należał do Unii Demokratycznej i Unii Wolności. W 2001 nie startował do parlamentu. W wyborach samorządowych w 2002 kandydował z ramienia Unii Wolności na urząd prezydenta Szczecina. Otrzymał 3 965 głosów (tj. 3,90%), co dało mu 5. miejsce. W latach 2005-2006 był pierwszym przewodniczącym zachodniopomorskiej Partii Demokratycznej. Później zrezygnował z funkcji partyjnych.
