Wacław Chodkowski

Z Wikipedii

Niektóre informacje zawarte w artykule wymagają weryfikacji. Zajrzyj na stronę dyskusji, by dowiedzieć się, jakie informacje budzą wątpliwości.

Wacław Chodkowski, (ur. 6 października 1878 w Kozienicach, zm. 11 marca 1953 w Warszawie), polski malarz.

Ożeniony z Heleną z Przybytkowskich mieszkał w Warszawie na Saskiej Kępie w domu przy ul Walecznych 39.

W 1900 ukończył w Warszawie Szkołę Rysunkową, gdzie kształcił się pod kierunkiem Wojciecha Gersona, Adama Badowskiego i Jana Kazimierza Kauzika. Zajmował pracownię w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, którego był członkiem rzeczywistym. Wystawiał tam po raz pierwszy w 1914 (Portret dziewczynki), następnie w 1916 (Portret chłopczyka) i w 1935 (Owoce).

W czasie II wojny światowej, zarówno pracownia, jak i większość prac artysty uległa zniszczeniu. W 1945 Chodkowskiego przyjęto do Związku Polskich Artystów Plastyków na podstawie prac malarskich: Pole wilanowskie, Wisła po burzy, Dziewczyna w rogatywce. W 1949 wystawił w Bydgoszczy obraz Praca przy piecu hutniczym; w 1951 w Warszawie: Stare Miasto odbudowane.

[edytuj] Ciekawostki

• Pocztówki akwarelowe jego pędzla stały się niemymi bohaterami książki Tropiciele autorstwa Małgorzaty Karoliny Piekarskiej