Wietnamczycy
Z Wikipedii
| Wietnamczycy | |
| Liczebność ogółem | ok. 75 mln. |
| Regiony zamieszkania |  Wietnam |
| Język | wietnamski |
Wietnamczycy – naród na Półwyspie Indochińskim, zamieszkujący głównie w Wietnamie. Obecna liczba ludności wynosi 85,2 mln obywateli[1], z czego 86% to właściwi Wietnamczycy, określający się nazwą Kinh. Pozostali zaliczani są do mniejszości narodowych. Ich duże skupiska występują także w USA 1,2 mln, Kanadzie 150 tys., Kambodży 520 tys., Francji 250 tys., Niemczech 80 tys. i w Polsce około 50 tys. Te skupiska tworzy emigracja polityczno-ekonomiczna.
Mówią językiem wietnamskim (annamickim), należącym do języków austroazjatyckich. Do początku XX w. posługiwali się pismem wietnamskim (Chữ nôm) stworzonym przez mnichów buddyjskich w XIV w., pochodzącym od pisma chińskiego. Na początku XX w. wprowadzono nowy alfabet wietnamski oparty o pisownię łacińską.
Pierwsze państwo Van Lang stworzyli w 214 r. p.n.e. Byli wielokrotnie zależni od Chin ponownie odzyskali niepodległość w 938 r. n.e. Na skutek kontaktu z kulturą chińską od II w. zostało rozpowszechnione pismo chińskie a od VI w. buddyzm. W XIX i XX w. prowadzili walki narodowowyzwoleńcze z Francuzami, a w latach 1964 - 1973 ze Stanami Zjednoczonymi.
