Wiktor Bannikow
Z Wikipedii
| Wiktor Bannikow | ||
| Imię i nazwisko | Wiktor Maksymowycz Bannikow | |
| Data i miejsce urodzenia |
28 kwietnia 1938 Łuhiny,  ZSRR |
|
| Data i miejsce śmierci | 25 kwietnia 2001 Kijów,  Ukraina |
|
| Pozycja | bramkarz | |
| Wzrost | 179 cm | |
| Waga | 75 kg | |
| Kariera piłkarska | ||
|---|---|---|
| Lata | Klub | M (G) |
| 1958-1959 1960 1960-1961 1962-1969 1970-1973 |
Awangard Żytomierz Szachtior Korosteń Desna Czernihów Dynamo Kijów Torpedo Moskwa |
151 (0) 107 (0) |
| Reprezentacja narodowa | ||
| Lata | Reprezentacja | |
| 1964-1972 | ZSRR |
14 (0) |
Wiktor Maksymowycz (Maksimowicz) Bannikow (ukr. Віктор Максимович Банніков, ros. Виктор Максимович Банников, ur. 28 kwietnia 1938 w Łuhinach, obwód żytomierski, Ukraińska SRR, zm. 25 kwietnia 2001 w Kijowie) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji bramkarza, reprezentant Związku Radzieckiego, trener i działacz piłkarski. Organizator i pierwszy prezydent Ukraińskiej Federacji Piłkarskiej w latach 1991-1996.
Spis treści |
[edytuj] Kariera piłkarska
[edytuj] Kariera klubowa
Zanim rozpoczął karierę piłkarską uprawiał inne dyscypliny, m. in. skok wzwyż oraz koszykówkę (grał w juniorskiej reprezentacji Ukrainy). W wieku 20 lat po raz pierwszy stanął na bramce w drużynie Awangard (wówczas Dynamo) Żytomierz. W krótkim czasie zdobył duże uznanie dzięki udanym występom w lokalnych drużynach ukraińskich z niższych lig: Szachtiorze Korosteń oraz Desnie Czernihów i w 1962 został zawodnikiem jednego z czołowych klubów radzieckich – Dynama Kijów. Przez kilka sezonów był pierwszym bramkarzem zespołu z Kijowa, z którym zdobył mistrzostwo ZSRR w 1966, 1967 i 1968 oraz Puchar ZSRR w 1964 i 1966. Kijowski klub opuścił po tym, gdy stracił miejsce w bramce na rzecz Jewgienija Rudakowa. Później reprezentował barwy Torpeda Moskwa, z którym zdobył Puchar ZSRR w 1972.
W latach sześćdziesiątych cieszył się opinią jednego z najlepszych radzieckich bramkarzy, czego dowodem były m. in. nagrody dla najlepszego golkipera ZSRR przyznane mu przez magazyn "Ogoniok" w 1964 i 1970.
- 1958-59 – Awangard Żytomierz
- 1960-60 – Szachtior Korosteń
- 1960-61 – Desna Czernihów
- 1962-69 – Dynamo Kijów
- 1970-73 – Torpedo Moskwa
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
W radzieckiej reprezentacji - mimo sukcesów klubowych - musiał pogodzić się z rolą zmiennika Lwa Jaszyna, a później rywalizował o miejsce w bramce z innymi zawodnikami, w tym m. in. z Jewgienijem Rudakowem, który zastąpił go w bramce Dynama. Ogółem, od 29 listopada 1964 do 6 sierpnia 1972 rozegrał 14 meczów. Był rezerwowym w kadrze na mistrzostwa świata w Anglii w 1966.
O występie ZSRR na Mistrzostwach Świata 1966 czytaj tutaj.
[edytuj] Kariera trenera i działacza
W późniejszych latach pełnił m. in. funkcję kierownika drużyny Zarii Ługańsk oraz trenera Spartaka Żytomierz. W 1991 - jeszcze przed formalnym wystąpieniem Ukrainy ze Związku Radzieckiego - zaangażował się w organizację struktur krajowej federacji piłkarskiej. 6 marca 1991 został wybrany jej pierwszym prezydentem. Funkcję tę pełnił do 1996. W latach 1996-2001 był I wiceprezydentem federacji. Brał również udział w pracach międzynarodowych organizacji piłkarskich.
