Wiktor Kemula
Z Wikipedii
Wiktor Kemula (ur. 6 listopada 1902 w Izmaił, zm. 17 października 1985 w Warszawie) – polski chemik, uważany za twórcę polskiej szkoły polarografii.
Ukończył studia oraz uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Potem odbywał staż naukowy u profesora Jaroslava Heyrovskiego w Pradze. W latach 1936-1941 był profesorem uniwersytetu we Lwowie, następnie (od 1945 roku) na UW oraz w PAN (od 1952 roku).
W latach 1981-1985 był prezesem reaktywowanego Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. 1 grudnia 1982 Uniwersytet Warszawski przyznał mu tytuł doktora honoris causa.