Willem van den Blocke

Z Wikipedii

Willem van den Blocke (ur. ok. 1550 w Mechelen, zm. w styczniu 1628 w Gdańsku), rzeźbiarz i architekt pochodzenia flamandzkiego, reprezentant stylu manierystycznego.

Spis treści 1 Rodzina 2 Działalność przed przybyciem do Gdańska 3 Działalność w Gdańsku 4 Zachowane dzieła 5 Niektóre dzieła przypisywane W. van den Blockowi 5.1 epitafia 5.2 nagrobki 5.3 portale kamienic

[edytuj] Rodzina

Ojciec, Franciszek van den Blocke, prawdopodobnie także był rzeźbiarzem. Być może bratem Willema był Egidiusz (Aegidius) van den Blocke, który już 6 czerwca 1573 uzyskał w Gdańsku prawo wykonywania zawodu rzeźbiarza.

Willem ożenił się z Dorotą Wolff. Miał liczne potomstwo, z których znanych jest siedmioro: Abraham - rzeźbiarz, Jakub - mistrz ciesielski, Izaak i Dawid - malarze, Katarzyna, Zuzanna i trzecia córka nieznana z imienia.

Willem van den Blocke był anabaptystą, co często utrudniało mu życie.

[edytuj] Działalność przed przybyciem do Gdańska

Praktykował w pracowni Cornelisa Florisa w Antwerpii. Ok. 1569 przybył do Królewca, gdzie wraz z grupą rzeźbiarzy z kręgu Florisa pracował nad wielkim posągiem księcia Albrechta, ustawionym w tamtejszej katedrze w 1571. W 1581 wykonał w tej samej katedrze nagrobek księżnej Elżbiety, pierwszej żony księcia Jerzego Fryderyka, zmarłej 1578. Następnie opuścił Królewiec i 1581-83 pracował nad nagrobkiem Krzysztofa Batorego, brata króla Polski. Nie wiadomo, gdzie wówczas przebywał, ale z początkiem 1584 osobiście udał się do Gyulafehérvár w Siedmiogrodzie (obecnie Alba Iulia w Rumunii) i zmontował gotowy pomnik w tamtejszym kościele.

[edytuj] Działalność w Gdańsku

18 czerwca 1584 rzeźbiarz przybył do Gdańska, zaopatrzony w rekomendację króla Stefana Batorego. Dzięki królewskiemu poparciu otrzymał korzystne warunki uprawiania zawodu, mimo braku obywatelstwa miejskiego i przynależności do cechu. Wiadomo, że spotykały go nieprzyjemności ze strony cechu, wobec czego Rada Miasta w 1590 musiała potwierdzić artyście otrzymane wcześniej przywileje.

Największym dziełem w Gdańsku była budowa Bramy Wyżynnej, zrealizowana do 1588. Poza tym tworzył epitafia i pomniki nagrobne. Przypisuje mu się też autorstwo detali kamieniarskich niektórych domów mieszczańskich w Gdańsku, Toruniu i Elblągu.

[edytuj] Zachowane dzieła

• nagrobek króla Szwecji Jana III Wazy, 1593-96; aż do 1782 pomnik pozostawał w Wielkiej Zbrojowni w Gdańsku, a na miejscu przeznaczenia w Uppsali został zestawiony dopiero 1817-1818
• epitafium Edwarda Blemkego w kościele Mariackim w Gdańsku, 1591
• nagrobek Ture Bielke i jego żony Margarety Sture w katedrze w Linköping w Szwecji, ok. 1615

[edytuj] Niektóre dzieła przypisywane W. van den Blockowi

[edytuj] epitafia

• Brandesów w kościele Mariackim w Gdańsku, 1588
• Krzysztofa von Dohna w kościele św. Knuta w Odense w Danii, 1586
• Walentego Bodeckera w kościele św. Mikołaja w Elblągu, 1587
• Strobandów w Kościele Wniebowzięcia NMP w Toruniu, 1590

[edytuj] nagrobki

• Kosów w kościele pocysterskim w Oliwie, 1600 albo ok. 1620
• Marcina z Berzewic w Lisnowie pod Brodnicą, 1592
• Andrzeja i Baltazara Batorych w kościele pofranciszkańskim w Barczewie, 1598
• Piotra Tarnowskiego w kolegiacie w Łowiczu, po 1604
• Stanisława Radziwiłła w kościele pobernardyńskim w Wilnie, 1618-1623

[edytuj] portale kamienic

• przy Długiej 55 w Gdańsku (koniec XVI wieku), obecnie w Dworze Bractwa św. Jerzego
• Domu (pałacu) Eskenów przy Łaziennej 16 w Toruniu (ok. 1590)