WiMAX

Z Wikipedii

Ten artykuł lub sekcja wymaga uzupełnienia o najświeższe informacje.
Niektóre treści są już nieaktualne.
Uaktualnij artykuł tak, aby opisywał prawidłowo ostatnie wydarzenia i usuń ten szablon po zakończeniu prac.

WiMAX (Worldwide Interoperability for Microwave Access) to technologia, która została oparta na standardach IEEE 802.16 i ETSI HiperMAN. Standardy te stworzono dla szerokopasmowego, radiowego dostępu na dużych obszarach. Standardy te określają informacje dotyczące konfiguracji sprzętu tak, aby urządzenia różnych dostawców pracowały na tych samych konfiguracjach, tj. aby wzajemnie ze sobą współgrały.

Od początku powstawania technologii WiMAX możemy wyróżnić kilka standardów, ewoluujących w miarę upływającego czasu:

1. IEEE 802.16 - był to pierwszy etap powstawania ww. technologii zaakceptowany w 2001 roku. Działał w paśmie częstotliwości od 10 do 66 GHz. Pasmo to stworzyło jednak znaczne ograniczenia, których największą bolączką było ograniczenie widoczności optycznej. Wymagane było bezpośrednie pole widzenia (LOS - Line of Sight). Sprawiło to częsty brak łączności w terenach zabudowanych. Drugim mankamentem był również sam koszt opłacenia tak dużego pasma częstotliwości.

2. IEEE 802.16a - najważniejszym elementem przemiany standardu była zmiana pasma częstotliwości na zakres od 2 do 11 GHz. Zaletą zmian było niewątpliwie to, iż nie wymagane było już bezpośrednie pole widzenia (NLOS). Projekt został zaakceptowany w 2003 roku. Standardy IEEE 802.16b oraz IEEE 802.16c były uzupełnieniem tego standardu i również zostały wprowadzone w 2003 roku

3. IEEE 802.16d - jest dopełnieniem standardu 802.16a. Wprowadzone zostały m.in separacja antenowa oraz podział na podkanały. Standard obowiązywał od 2004 roku. Nie pozwalał jednak na dostęp mobilny.

4. IEEE 802.16e - najnowszy standard, który wszedł w 2007 roku. Prace prowadzone są nad mobilnością dostępu, który ma być dostępny nawet podczas poruszania się z prędkością do 60 km/h. Prace również skierowane są ku stworzeniu urządzenia o asymetrycznej budowie, co sprawi, iż dostęp zapewniony zostanie poprzez palmtopy, laptopy, czy telefony komórkowe. Mobilna wersja WiMax nosi nazwę WiBro i obecnie jest dostępna tylko w Korei Południowej.

[edytuj] Zasięg oraz szybkość łącza WiMAX

Określa się, iż maksymalna przepustowość technologii WiMAX zbliżona jest do 75 Mb/s. To bardzo przyszłościowa szybkość, konkurencyjna nawet z rozwiązaniami przewodowymi. Aby ją uzyskać odbiornik nie może być umieszczony dalej, niż 10 km od nadajnika. Praktyczna przepustowość technologi WiMAX w Polsce wynosi niestety do 2 Mb/s jest to spowodowane dystrybutorami internetu posługującymi się tą technologią (NETIA). Jednak sama technologia może działać aż do 50 km od nadajnika, co stanowi potężną konkurencję dla usług kablowego dostępu. Praktyczny zasięg sieci w technologi WiMAX przy zastosowaniu anten Alvarion (stosowany w Polsce) wynosi 12 km uwzględniając wszelkie przeszkody terenowe, najbliższa przeszkoda terenowa (drzewa, góry, linie energetyczne) powinna znajdować się przynajmniej 25 m od anteny, w przeciwnym razie połączenie będzie zrywane.

[edytuj] Zalety i wady

Przede wszystkim jest to dostęp bezprzewodowy, zatem niepotrzebna jest droga infrastruktura, aby wdrożyć to rozwiązanie. Widoczną zaletą jest również bardzo duża szybkość oraz znaczny zasięg działania technologii, uniezależniony od warunków atmosferycznych oraz przeszkód w postaci budynków czy drzew. Jest więc to idealne rozwiązanie dla osób, które dotychczas nie mogły korzystać z sieci przewodowych z powodu zbyt dużej odległości od centrali, lub jej braku w okolicy.

Również WiMAX nie jest pozbawiony wad. Obecnie drogi jest jeszcze zakup modemu do przetwarzania sygnału. Również bolączką w związku ze standardem IEEE 802.16a jest brak mobilności dostępu do sygnału. Największy problem tej technologii, to utrata szybkości przesyłania danych wraz ze wzrostem odległości od nadajnika. Im dalej, tym mniejszą przepustowość można uzyskać. Sama rzeczywistość tej technologii również nie jest aż tak kolorowa, jakby się wydawało. Zwykle promień działania technologii szacuje się na około 3-10 km, a szybkość pobierania danych z Internetu często nie przekracza 2 Mb/s przy średnim pingu sięgając od 75 ms do 100 ms.

[edytuj] Użytkownicy

WiMAX jest technologią, która w głównym zamyśle pozwala na zapewnienie dostępu do Internetu w urządzeniach stacjonarnych, w miejscach z brakiem możliwości świadczenia tej usługi w sposób przewodowy. Obecnie jest to jeszcze dojrzewająca technologia, przez co nie ma możliwości świadczenia usługi w sposób mobilny. Zgodnie z nowym standardem jednak ma być to możliwe i wtedy stanie się zupełnie mobilnym pasmem przenoszenia danych.

[edytuj] WiMAX a usługi 3G

Usługi trzeciej generacji tworzone były głównie z zamysłem rozmów głosowych, wideorozmów. WiMAX jest głównie nastawiony na przenoszenie danych, szerokopasmowy dostęp, jednak jego mobilność dalej stoi w martwym punkcie. Przede wszystkim operatorzy nie posiadają jeszcze umów na świadczenie tego typu usług między sobą, co utrudnia mobilność tego systemu. Według analityków WiMAX wraz z usługami 3G będzie stanowił doskonałe uzupełnienie, zamiast konkurować raczej będzie współgrał, choć nie wykluczone, iż w przyszłości, jeśli dalej się rozwinie, będzie to doskonałe źródło dostępu drogą bezprzewodową i w sposób mobilny.

[edytuj] Zastosowanie

WiMAX jest technologią umożliwiającą budowę bezprzewodowych miejskich sieci komputerowych (MAN), a także rozległych obszarów usługowych, wykorzystywanych na przykład do świadczenia usług szerokopasmowego, bezprzewodowego dostępu do Internetu dla klientów indywidualnych i biznesowych. Aktualnie standard nie zapewnia mobilności, jednakże ma zostać to zapewnione w wersji 802.16e.

[edytuj] WiMAX w Polsce

Treść tej sekcji może nie być zgodna z zasadami neutralnego punktu widzenia.
Zajrzyj na stronę dyskusji i pomóż ją poprawić.

Pierwszym w Polsce producentem urządzeń WiMAX została firma Ente z siedzibą w Gliwicach. Produkowane urządzenia E!MAX, to jedno i wielosektorowe stacje bazowe, oraz urządzenia klienckie zbudowane w oparciu o SoC, posiadający certyfikat WiMAX Certified. Urządzenia te spełniają wszystkie wymagania standardu WiMAX i nie odbiegają parametrami i niezawodnością od urządzeń produkowanych w USA.

Pierwszą w Polsce niekomercyjną sieć regionalną opartą na technologii preWiMAX (Worldwide Interoperability for Microwave Access) zbudował Crowley Data Poland, dostawca rozwiązań transmisji danych i głosu. W maju 2005 r. firma zakończyła wdrożenie na terenie podwarszawskiej gminy Zielonka. Urząd Miejski korzysta ze sprawnego i bezpiecznego systemu obiegu dokumentów, dzieci w szkołach – ze swobodnego dostępu do Internetu, a policja – z nowoczesnego systemu monitorowania wizyjnego miasta, który znacząco zwiększył bezpieczeństwo mieszkańców gminy. Centrum systemu monitorowania wizyjnego znajduje się w miejscowym komisariacie policji. Dzięki takiemu rozwiązaniu dyżurny komisariatu może obserwować, rejestrować i dokumentować zdarzenia z obszarów miasta szczególnie zagrożonych przestępczością. Wdrożone przez Crowleya rozwiązanie zapewnia optymalne wykorzystanie dostępnej prędkości przesyłania danych. Unikatową cechą sieci w Zielonce jest możliwość przekierowania niewykorzystywanych przez Urząd po godzinie 16.00 przepustowości miejscowym szkołom. W ten sposób kluby internetowe mogą bezpłatnie korzystać z szybszego Internetu.

Na postawie wydanych licencji przez URTiP w Polsce technologię tę od października 2005 uruchomił komercyjnie NASK. Na koniec 2006 r. NASK posiadał stacje w 5 miastach m.in. w Warszawie, czy Poznaniu. Netia planuje rozpoczęcie budowy ogólnokrajowej sieci bezprzewodowej transmisji danych, jednakże jej plany pod koniec 2006 r. zweryfikowano, ograniczając skalę inwestycji. Na koniec 2006 roku usługi w Gdańsku i Warszawie świadczył także Exatel.

Netia dysponuje najbardziej rozbudowaną infrastrukturą WiMAX w Polsce. Netia jest w posiadaniu ponad 70 stacji bazowych na terenie kraju (m.in. Lublin, Białystok, Olsztyn, Koszalin czy Wieliczka), a z tego co podaje - dostarcza ona usługi ponad 9000 klientów. Zasięg technologii WiMAX można sprawdzić na mapach dostępnych na stronach internetowych Netii.

Pierwszą komercyjną i działającą w obrębie dużego miasta sieć bezprzewodową w oparciu o standard WiMAX 802.16-2004 uruchomiła w Bielsku-Białej 4 sierpnia 2005 roku firma SferaNET w ramach projektu WiMAX Południe. Rozwiązanie zapewnia bezprzewodowy dostęp do Internetu w promieniu 30 km od nadajnika. Użyty sprzęt posiada certyfikat "WiMAX Certified". Na dzień obecny w ramach tego projektu zostały uruchomione kolejne stacje WiMAX w Czechowicach-Dziedzicach i Żywcu. Firma planuje utworzenie kolejnych 13 nadajników