Witold Nowicki (lekarz)

Z Wikipedii

Witold Walerian Nowicki (ur. 18 lipca 1878 w Bochni, zm. 4 lipca 1941 we Lwowie) - polski lekarz, profesor Uniwersytetu Lwowskiego.

W 1896 ukończył Gimnazjum Św. Anny w Krakowie. Studia medyczne odbył w Uniwersytecie Jagiellońskim zakończone uzyskaniem w 1902 stopnia dr wszech nauk lekarskich. W tym samym roku przeprowadził się do Lwowa i rozpoczął pracę w tamtejszym uniwersytecie w Katedrze Anatomii Patologicznej. W latach 1919-1939 pełnił funkcję kierownika tej Katedry, a w latach 1923-24 i 1939 dziekana Wydziału Lekarskiego. W 1908 uzyskał stopień docenta anatomii patologicznej (praca:O przewlekłych odmach pęcherzykowych tkanek (Pneumatosis cystoides), w 1913 tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1919 profesora zwyczajnego.

Od 1930 członek czynny Polskiej Akademii Umiejętności. Autor ponad 80 prac naukowych.

W pracy naukowej zajmował się patologią nowotworów i zmian postępowych oraz wstecznych, patofizjologią regulacji neuro-hormonalnej oraz onkologią doświadczalną. Opisał rzadkie przypadki odmy pęcherzykowej jelita cienkiego, zamiany obrzękowe nerek, zmiany wodniczkowe komórek nabłonkowych kanalików krętych. Opracował statystykę raków różnych narządów, opracował pierwszą polską monografię twardzieli. Prowadził eksperymentalne badania nad leczeniem kiłą nowotworów u zwierząt. Na podstawie analizy sekcji zwłok króla Jana III Sobieskiego uzasadnił tezę o mocznicy jako przyczynie jego śmierci.

Brał udział w stopniu podpułkownika WP w walkach polsko-ukraińskich i wojnie polsko-radzieckiej. Prezes Izby Lekarskiej Lwowskiej, przewodniczący Lwowskiego Komitetu Zwalczania Raka, założyciel Muzeum Higienicznego w Lwowie. Orędownik odnowienia i unowocześnienia zdrojowiska w Morszynie.

Zginął rozstrzelany wraz z synem Jerzym i kilkudziesięcioma wybitnymi polskimi uczonymi w akcji niemiecko-ukraińskiego batalionu "Nachtigall" na Wzgórzach Wuleckich.

[edytuj] Wybrane publikacje naukowe

• O małżowinie usznej ze stanowiska morfologicznego i antropologicznego (1900)
• Statystyka raków na podstawie protokołów sekcyjnych ... (1904)
• Przyczynek do utkania tzw. raków mięsakowych (1905)
• Sekcja zwłok króla Jana III (1908)
• Badania nad istotą chromochłonną zwierząt i ludzi w schorzeniach nerek (1909)
• Dalsze badania nad stosunkiem nadnercza do nerek (1910)
• Wpływ obniżonego ciśnienia na nadnercze (1911)
• Zur Kenntnis uber Niebennierenzysten (1912)
• Anatomja patologiczna (1925-36; 3 tomy)
• Patogeneza raka płuc (1932)
• Rak jako zagadnienie w nauce (1939)

[edytuj] Źródła

• Biogramy uczonych polskich, Część VI: Nauki medyczne zeszyt 1: M-Z (pod redakcją Andrzeja Śródki), Ossolineum, Wrocław 1991