Wysoczyzna Wysokomazowiecka

Z Wikipedii

Wysoczyzna Wysokomazowiecka
Megaregion	Niż Wschodniobałtycko-Białoruski
Prowincja	Niż Wschodniobałtycko-Białoruski
Podprowincja	Wysoczyzny Podlasko-Białoruskie
Makroregion	Nizina Północnopodlaska
Mezoregion	Wysoczyzna Wysokomazowiecka
Zajmowane jednostki administracyjne	Polska: - woj. podlaskie

Wysoczyzna Wysokomazowiecka (843.35) - jednostka fizycznogeograficzna Polski wchodząca w skład Niziny Północnopodlaskiej. Położona jest pomiędzy Kotliną Biebrzańską na północnym- zachodzie, doliną górnego biegu Narwi - na północy i wschodzie, a rzekami Bugiem i dolną częścią Nurca - na południu. Ciągnie się od okolicy Zambrowa poprzez Wysokie Mazowieckie i Szepietowo aż do ujścia rzeki Mianki do Nurca. Wysoczyzna Wysokomazowiecka jest częścią Wysoczyzny Podlasko-Białoruskiej do której należą też Wysoczyzna Białostocka, Kolneńska, Biebrzańska, Drohiczyńska oraz Wzgórza Sokólskie, Dolina Górnej Narwii i Równina Bielska.

Wysoczyzna Wysokomazowiecka zajmuje obszar o powierzchni ok. 2430 km². Stanowi rozczłonkowany obszar o falistym charakterze rzeźby terenu. Przeważają użytki rolnicze, z dużym licznymi kompleksami leśnymi. Jest to obszar równinny, zbudowany z utworów morenowych, urozmaicony niewysokimi pagórkami żwirowymi (do 172 m n.p.m.) i płytko rozcięty dopływami Bugu (Brok) oraz Narwi (Ślina, Gać).