Wysokość trójkąta
Z Wikipedii
Wysokość trójkąta - odcinek o następujących własnościach:
- jeden koniec w dowolnym wierzchołku trójkąta,
- drugi koniec leżący na prostej obejmującej bok (zwany podstawą trójkąta) naprzeciwko wybranego wierzchołka
- prostopadły do tej prostej.
Także długość tego odcinka.
Każdy trójkąt posiada trzy wysokości. Proste zawierające wysokości przecinają się w jednym punkcie zwanym ortocentrum.
W trójkącie ostrokątnym wszystkie wysokości należą do trójkata, w trójkącie prostokątnym, obie przyprostokątne są wysokościami tego trójkąta, w trójkącie rozwartokątnym wysokości poprowadzone z kątów ostrych, poza wierzchołkiem trójkąta, leżą poza trójkatem.
W trójkącie równobocznym wszystkie wysokości mają taką samą długość równą:
gdzie, a to długość boku
Spis treści |
[edytuj] Twierdzenie
- Wszystkie trzy wysokości dowolnego trójkąta przecinają się w jednym punkcie
- Dowód
Niech p będzie punktem przecięcia dwóch wysokości opuszczonych z wierzchołków a, b. Pokażemy, że prosta przechodząca przez wierzchołek c i punkt p jest prostopadła do boku ab czyli, że też jest wysokością.
Zauważmy najpierw, że
Korzystając w powyższych zależności dostaniemy:
W ostatniej sumie składniki pierwszy i trzeci, tzn. i , wzajemnie się redukują bo oraz .
Stąd
Jeśli w sumie po lewej stronie dowolne dwa składniki są zerowe to także trzeci musi być zerowy. A zgodnie z założeniem i .
Czyli
- .
W dowodzie wykorzystano fakt, że dla dowolnej prostej m i dowolnego punktu q nie należącego do m istnieje dokładnie jedna prosta prostopadła do m i przechodząca przez q.
[edytuj] Uogólnienie na geometrie nieeuklidesowe
Zdefiniowane wyżej pojęcie wysokości trójkąta oparte jest o pojęcie prostopadłości (odcinków, dwóch par punktów, półprostych, prostych itd.), które jest niezależne od wyboru geometrii stałej krzywizny. Inaczej mówiąc jest pojęciem geometrii absolutnej rozumianej jako "część wspólna" trzech geometrii: parabolicznej, eliptycznej i hiperbolicznej. W zależności od pomysłowości i woli układającego aksjomatykę prostopadłość może być przyjęta jako pojęcie pierwotne, może też być zdefiniowana przy użyciu pojęcia przystawania dwóch par punktów (co można wyobrażać sobie jako przystawanie dwóch odcinków). I do jej opisania nie trzeba odwoływać się np. do pojęcia równoległości i jej własności.
Wyżej zaprezentowano dowód twierdzenia o przecinaniu się wysokości trójkąta dla geometrii parabolicznej czyli płaskiej (euklidesowej). Okazuje się, że twierdzenie to zachodzi w każdej z trzech wspomnianych geometrii. Niżej przedstawiono dowód dla sfery będącej jednym z modeli geometrii eliptycznej, chociaż interesujące byłoby wyprowadzenie tego twierdzenia na bazie jakiejś aksjomatyki wspólnej dla wspomnianych trzech geometrii.
[edytuj] Twierdzenie (dla sfery)
- Wszystkie trzy wysokości trójkąta sferycznego przecinają się w jednym punkcie
- dowód
Kąt między dwiema prostymi sferycznymi czyli kołami wielkimi jest kątem między płaszczyznami zawierającymi te koła wielkie, a ten z kolei jest kątem między wektorami prostopadłymi do obu tych płaszczyzn.
Jeśli mamy dwa punkty na sferze będące końcami wektorów x, y o początku w środku sfery to korzystając z pojęcia iloczynu wektorowego możemy wyznaczyć wektor prostopadły do płaszczyzny rozpiętej na x, y jako Ponieważ interesuje nas nie tyle kąt ile zachodzenie (lub nie) prostopadłości więc wystarczy zbadać spełnienie równości dla dwóch prostych wyznaczonych przez wektory u,v oraz w,z
Skorzystajmy z oznaczeń, rysunku i założeń w dowodzie twierdzenia dla geometrii euklidesowej Niech więc
- i
czyli
- i
Zgodnie z łatwą do wykazania własnością iloczynu wektorowego
stwierdzamy, że skoro dwa spośród trzech powyższych składników są równe 0 to także trzeci musi być równy 0 tzn.
a to oznacza, że