Wyspa (film 2006)
Z Wikipedii
| Wyspa | |
| [Plakat ] | |
| Oryginalny tytuł | Остров |
| Gatunek | dramat |
| Kraj produkcji | Rosja |
| Język | rosyjski |
| Główne role | Piot Mamanow Wiktor Suchorukow Dymitr Diużew |
| Data premiery | 23 listopada 2006 |
| Czas trwania | 112 min. |
| Produkcja | |
| Reżyseria | Paweł Łungin |
| Scenariusz | Dymitr Soboliew |
| Muzyka | Włodzimierz Martynow |
| Zdjęcia | Andrzej Żegałow |
| Kostiumy | Katarzyna Dyminskaja |
| Montaż | Albina Antypienko |
| Produkcja | Paweł Łungin Sergiusz Szumakow Olga Wasiliewa |
| Dystrybucja | Studio Pawła Łungina |
| Budżet | 1 900 000 $ |
| Od lat | b.o. |
| Nagrody | |
| 2006 - Najlepszy film na festiwalu "Moskiewska Premiera 2007 - sześć nagród "Złoty orzeł":
2007 - Sześć nagród "Nika":
|
|
| Wyspa na IMDb | |
Wyspa - rosyjski film fabularny z 2006 roku.
Spis treści |
[edytuj] Obsada
- Piotr Mamonow — ojciec Anatol
- Wiktor Suchorukow — ojciec Filaret
- Dymitr Diużew — ojciec Jow
- Jerzy Kuzniecow — Tichon
- Wiktora Isakowa — Nastia
- Nina Usatowa — wdowa
- Jana Jesipowcz— dziewczynka
- Olga Demidowa — kobieta z dzieckiem
- Timofej Tribuncew — młody Anatol
- Aleksy Zielenskj — młody Tichon
- Grześ Stiepunow — dziecko
- Sergiusz Burunow— adiutant
[edytuj] Fabuła
Podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej w 1942 roku Niemcy zdobywają radziecki holownik. Na pokładzie znajdują się szyper Tichon i palacz Anatol. Niemcy mówią Anatolowi, że darują mu życie, jeśli zastrzeli swojego kolegę. Anatol strzela do Tichona i ten wypada za burtę. Niemcy zaminowują okręt i zostawiają na nim Anatola. Anatola, który przeżył wybuch, znajdują na brzegu mnisi.
Anatol zostaje w klasztorze palaczem.
Akcja przenosi się do roku 1976. Ojciec Anatol posiada dary uzdrawiania i prorokowania. Pozostali mnisi, w tym ojciec Jow i ojciec-przeor Filaret nie do końca rozumieją fenomen Anatola. Ludzie przyjeżdżają do starca Anatola, by ten ich uzdrowił. Jednak mimo pokory i skruchy Anatola gryzie sumienie za popełnione niegdyś przestępstwo. Ojciec Anatol często wsiada do łódki i płynie na samotną, pustą wysepkę gdzie długo modli się i kaja za popełnione grzechy.
Pewnego dnia do klasztoru przybywa znamienity admirał ze swą cierpiącą na opętanie przez demony córką. Starzec Anatol egzorcyzmuje je. Admirał okazuje się być tym Tichonem, do którego strzelał palacz Anatol. Jak się okazało Anatol tylko ranił Tichona w rękę i ten przeżył. Tichon mówi Anatolowi, że już dawno mu wybaczył.
Teraz Anatol wie, że może spokojnie umrzeć. Mnisi ze skrzyni na węgiel robią dla niego trumnę. Starzec Anatol kładzie się w nią i umiera. Trumnę z ciałem wiozą na tę wysepkę, na której Anatol spędzał tyle czasu.
[edytuj] Błędy
Niemieccy żołnierze atakujący okręt uzbrojeni są w karabiny StG44, które były produkowane od 1943 roku.
_2.jpg){kind=link}