Wyspa Beringa
Z Wikipedii
| Wyspa Beringa | |
 Zdjęcie satelitarne wyspy |
|
| Kontynent | Azja |
| Państwo |  Rosja |
| Akwen | Morze Beringa |
| Powierzchnia | 1660 km² |
| Populacja • liczba ludności • gęstość |
ok. 700 0,42 os./km² |
| Wyspy świata | |
Wyspa Beringa (ros. Остров Беринга) – położona na Morzu Beringa na wschód od Kamczatki, największa w archipelagu Wysp Komandorskich. Administracyjnie stanowi część Kraju Kamczackiego w Rosji. Ma ok. 90 km długości i ok. 24 km szerokości zajmując powierzchnię 1660 km². Charakteryzuje się brakiem drzew, wzgórzami i srogim klimatem. Ta mglista wyspa narażona jest na trzęsienia ziemi. Znajduje się na niej miejscowość Nikolskoje, która jest zamieszkana przez blisko 800 osób, w tym około 300 to rdzenni mieszkańcy tych terenów - Aleuci. Większość ludzi z wyspy zajmuje się rybołówstwem.
Wyspę odkrył komandor Vitus Bering 5 listopada 1741, kiedy jego statek osiadł na mieliźnie u jej brzegów. Rozbitkowie spędzili tam 10 miesięcy. Zanim wydostali się z wyspy komandor wraz ze znaczną częścią załogi (28 osób) zmarli na szkorbut.
