Wyspa Króla Williama

Z Wikipedii

Wyspa Króla Williama
Zdjęcie z satelity
Kontynent	Ameryka Północna
Państwo	Kanada
Akwen	Ocean Arktyczny
Archipelag	Archipelag Arktyczny
Powierzchnia	13 111 km²
Populacja (2001)  • liczba ludności  • gęstość	960 0,07 os./km²
Wyspy świata

Wyspa Króla Williama (ang. King William Island) - wyspa na Oceanie Arktycznym, wchodząca w skład Archipelagu Arktycznego. Administracyjnie należy do Kanady i wchodzi w skład terytorium Nunavut. Jej powierzchnia wynosi 13 111 km². Według spisu powszechnego z 2001 roku wyspa liczy 960 stałych mieszkańców.

Wyspa została nazwana na cześć króla Wielkiej Brytanii, Wilhelma IV Hanowerskiego w 1830 roku przez Johna Rossa. Wiele z polarnych ekspedycji szukających Przejścia Północno-Zachodniego, spędzało zimę na wyspie. W 1903 norweski podróżnik Roald Amundsen, poszukując Przejścia Północno-Zachodniego, przepłynowszy przez cieśninę Jamesa Rossa, zatrzymał się na południowym wybrzeżu wyspy, w miejscu uformowanym przez naturę w naturalą przystań. Nie mogąc kontynuować podróży, ze względu na pokryte lodem morze, spędził tu zimę przełomu 1903/4 i 1904/5 roku. Nauczył się wtedy, od tubylczej ludności Inuickiej, sztuki przetrwania w warunkach arktycznych. Wiedza ta okazała się bezcenna w późnejszych wyprawach w głąb Arktyki. Używając swojego statku "Gjøa" jako bazy, wyruszył z ekspedycją w lecie 1904 roku i dotarł do północnego bieguna magnetycznego. Roald Amundsen ostatecznie opuścił wyspę w sierpniu 1905 roku, po 22 miesiącach od czasu pierwszego przybycia. Jedyna osada na wyspie, Gjoa Haven znajduje się nad przystanią w której zimował Amundsen.