Zakrzepica żył wątrobowych

Z Wikipedii

	Zakrzepica żył wątrobowych
(thrombosis venarum hepaticarum)
ICD-10:	I82.0
I82.0.0 {{{X.0}}}
I82.0.1 {{{X.1}}}
I82.0.2 {{{X.2}}}
I82.0.3 {{{X.3}}}
I82.0.4 {{{X.4}}}
I82.0.5 {{{X.5}}}
I82.0.6 {{{X.6}}}
I82.0.7 {{{X.7}}}
I82.0.8 {{{X.8}}}
I82.0.9 {{{X.9}}}

Zakrzepica żył wątrobowych (zespół Budda-Chiarego) - zmiany zakrzepowe w żyłach wątrobowych. Swoim zasięgiem mogą również obejmować żyłę główną dolną. Choroba została po raz pierwszy opisana w 1845 roku przez George'a Budda (1808-1882). W 1899 roku Hans Chiari (1851-1916) opisał występujące w tym schorzeniu zmiany patologiczne w wątrobie.

Spis treści 1 Przyczyny 2 Objawy 2.1 Postacie 3 Rozpoznanie 4 Leczenie 5 Bibliografia

[edytuj] Przyczyny

• zespoły mieloproliferacyjne:
  • czerwienica prawdziwa
  • nadpłytkowość samoistna
• stany nadkrzepliwości:
  • czynnik V Leiden
  • mutacja genu protrombiny
  • niedobory antytrombiny, białka S lub białka C
  • zespół antyfosfolipidowy
  • napadowa nocna hemoglobinuria
• przyjmowanie doustnych środków antykoncepcyjnych
• idiopatyczna zakrzepica

[edytuj] Objawy

• hepatomegalia
• wodobrzusze
• bóle brzucha
• niewydolność wątroby
• obrzęk kończyn dolnych
• osłabienie
• brak apetytu
• żółtaczka

[edytuj] Postacie

1. Bezobjawowa - zakrzepica dotyczy zazwyczaj tylko jednej żyły wątrobowej.
2. Ostra - zakrzepica obejmuje 3 żyły wątrobowe; rozwija się bardzo gwałtownie w szybkim tempie prowadząc do rozwoju niewydolności wątroby.
3. Podostra.
4. Przewlekła - najczęstsza postać.

[edytuj] Rozpoznanie

Bardzo w pomocne w rozpoznaniu jest USG z badaniem dopplerowskim, a także angiografia.
Konieczna jest ocena drożności żyły wrotnej, gdyż u 10 - 20 % chorych współistnieje jej zakrzepica.

[edytuj] Leczenie

1. Postać bezobjawowa: przewlekłe leczenie przeciwzakrzepowe.
2. Postać ostra: przeszczep wątroby (doraźnie przezżylne wewnątrzwątrobowe zespolenie wrotno-systemowe - TIPS). Przy wczesnym rozpoznaniu choroby można próbować leczenia przeciwzakrzepowego (skuteczne tylko we wczesnej fazie choroby).
3. Postać podostra: leczenie przyczynowe, diuretyki, antykoagulanty. Niekiedy TIPS. Stosunkowo rzadko leczenie operacyjne.

Leczenie zazwyczaj jest nieskuteczne. Dochodzi do rozwoju niewydolności wątroby i śmierci. Przeszczep wątroby zwiększa szansę wyleczenia.

[edytuj] Bibliografia

1. "Interna" pod red. prof. dr hab. Franciszka Kokota, tom 1, str. 589 ISBN 83-200-2871-X
2. "Choroby wewnętrzne" pod red. prof. dr hab. Andrzeja Szczeklika, tom 1, str. 964-966 ISBN 83-7430-031-0