Zazen
Z Wikipedii
Zazen (jap. 座禅 dosłownie siedzące zen) - Podstawowa w zen forma medytacji.
Spis treści |
[edytuj] Cel zazen
Jedynym celem praktyki zazen jest osiągnięcie uniwersalnej świadomości. Lub ujmując to inaczej - urzeczywistnienie.
Oznacza to, że musimy zobaczyć rzeczywistość swojej prawdziwej ludzkiej natury. Należy przebić się przez nasze błędne pojęcie ego, przebudzić prawdziwą uniwersalną jaźń, odrzucić całkowicie urojone ja. Powrócić do naszej pierwotnej natury Buddy.
Buddyzm zen naucza, że niebo i piekło są wytworami naszych umysłów. Kiedy nasze codzienne życie przepełnione jest egoistycznym, egocentrycznym działaniem. Wrogim lub z pozoru przyjaznym. Nasza prawdziwa świadomość zdominowana jest przez ja, wszystko wokół nas staje się wrogie, obce, odpychające, agresywne. To jest życie w piekle. Tak niestety żyje większość ludzi. Z chwilą kiedy uświadamiamy sobie nieistnienie ja, znika wszelkie cierpienie z nim związane. Wszystko i wszyscy w naturalny sposób stają się naszymi przyjaciółmi. Co za tym idzie jesteśmy w stanie posiąść uniwersalną świadomość.
[edytuj] Praktyka zazen
Pierwszym krokiem w zazen jest znalezienie dla siebie dogodnej pozycji; (medytacja). Siedźmy nieruchomo i w spokoju. Dalej, należy uspokoić oddech. Umiarkowany wdech i wydech. Teraz koncentrujemy naszego “ducha”. Uczyńmy nasz umysł podobnym do białego papieru. Koncentracja jest najważniejsza. Umysł musi być "uważny" jakbyśmy sam na sam siedzieli w małej klatce z śmiertelnie jadowitym wężem. Nie powinniśmy się niczym rozpraszać. Niech nie pociąga nas żaden szczególny stan umysłu. Nie ufajmy intelektowi, nie polegajmy na mądrości. Nie "nieśmy w rękach" niczego czego nauczono nas do tej pory. Wyrzućmy swoje umysły i ciała i nie oglądajmy się za siebie. Nie czujmy odrazy do napływających myśli, nie cieszmy się nimi, nie identyfikujmy się z nimi. Jeśli nie będziemy ich wywoływać to nie powstaną same z siebie. Nawet jeśli napłynie milion jałowych myśli dokładnie każda z nich może być światłem do oświecenia, o ile pozwolimy im odpłynąć.
Nie tylko siedzenie, ale każda codzienna czynność, każdy krok może być medytacją. Krok po kroku, dzień za dniem niczego nie wyróżniaj, nie osądzaj. Nie bądź przywiązany do ubrania, do jedzenia, do mieszkania. Nie pozwalaj by kierowały tobą pragnienia seksualne. Przez cały dzień bądź jak martwy człowiek. Nie marnuj czasu.
[edytuj] Pozycje
Zazen można (i jak twierdzą mistrzowie zen należy) wykonywać w każdej chwili swego życia, tak aby przeniknęło proste, codzienne czynności.
Na początku łatwiejsza jest jednak praktyka w pozycjach siedzących:
- kekkafuza - pełny lotos
- hankafuza - półlotos
- pozycja birmańska
- seiza - pozycja z nogami zgiętymi pod ławeczką na której się siedzi.
Praktyka siedząca dłuższa niż kilkadziesiąt minut jest trudna do utrzymania, należy zatem co jakiś czas przerywać ją kinhin - odmianą zazen praktykowaną podczas chodzenia.
[edytuj] Formalne spotkania
Zazen jest praktykowane zbiorowo podczas formalnych spotkań (sesshin lub zazenkai). Praktykowanie wspólnie z innymi pozwala na osiągnięcie większego skupienia, daje też możliwość spotkania z rosim (dokusan).
