Zbigniew Jaworowski

Z Wikipedii

Zbigniew Jaworowski (ur. 17 października 1927) - lekarz, radiolog, pracował w Centralnym Laboratorium Ochrony Radiologicznej w Warszawie, profesor nauk medycznych, taternik.

Spis treści 1 Biografia 2 Poglądy 2.1 Na temat skutków katastrofy w Czarnobylu 2.2 Na temat ocieplenia klimatu 2.2.1 Naukowcy o poglądach Jaworskiego na klimat 2.3 Zeznanie w Komisji Senackiej Kongresu USA 2.4 Taternictwo 3 Publikacje w recenzowanych czasopismach naukowych 4 Publikacje popularnonaukowe i raporty 5 Wywiady prasowe 6 Linki zewnętrzne 7 Bibliografia 8 Przypisy

[edytuj] Biografia

Ta sekcja jest zalążkiem. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Absolwent Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pracował w Instytucie Onkologii w Gliwicach, w Instytucie Badań Jądrowych w Warszawie, od 1993 r. w Centralnym Laboratorium Ochrony Radiologicznej w Warszawie, gdzie kierował Zakładem Higieny Radiacyjnej. Obecnie na emeryturze.

Przedstawiciel Polski w Komitecie Naukowym ONZ ds. Skutków Promieniowania Atomowego (UNSCEAR).

W 1986 r. został członkiem Polskiej Komisji Rządowej ds. Skutków Katastrofy w Czarnobylu. Po tej katastrofie zaproponował podawanie polskim dzieciom płynu Lugola^[1].

Mąż Zofii Kielan-Jaworowskiej.

[edytuj] Poglądy

[edytuj] Na temat skutków katastrofy w Czarnobylu

Profesor Jaworowski jest zwolennikiem poglądu, że skutki genetyczne katastrofy w Czarnobylu wśród mieszkańców Ukrainy i Białorusi były w rzeczywistości znacznie mniejsze, niż się popularnie sądzi. Twierdzi także, że podawanie w Polsce płynu Lugola, które sam zainicjował w kwietniu 1986 roku, było w rzeczywistości zbędne, ponieważ skażenie atmosfery nad Polską radioaktywnym jodem było znacznie poniżej progu zagrożenia; z drugiej strony potwierdza, że wobec całkowitego braku rzetelnych informacji ze strony oficjalnych służb ZSRR, akcja ówczesna była całkowicie uzasadniona tym bardziej, że nawet wobec braku skażenia terapia zapobiegawcza tym specyfikiem nie wywołuje negatywnych skutków ubocznych^[1].

[edytuj] Na temat ocieplenia klimatu

Jest sceptykiem w kwestii wpływu działalności człowieka na globalne ocieplenie na kuli ziemskiej. Twierdzi, że: Moim zdaniem człowiek na klimat wpływa w znikomym stopniu jeżeli w ogóle. Najważniejszym gazem cieplarnianym o którym prasa nie pisze na ogół wcale nie jest dwutlenek węgla, który wypuszczamy spalając węgiel, spalając ropę, spalając gaz, a także z innych źródeł ludzkich - tylko woda zwyczajna para wodna ona daje około 97% całego efektu cieplarnianego. Ten efekt cieplarniany jest błogosławieństwem tak samo jak CO2 jest błogosławieństwem. CO2 dwutlenek węgla jest gazem życia my z niego powstajemy, gdyby jego nie było nie byłoby życia na ziemi, bo on jest źródłem życia w roślinach, a potem w innych ustrojach żywych. Natomiast gdyby nie było efektu cieplarnianego powodowanego jak mówię przez wodę przede wszystkim, to byśmy mieli średnią temperaturę na globie -18 stopni, a obecnie ona jest +15 jak jest ciepło na ziemi to jest dobrze wszystkim jak jest zimno jest źle. Ja bym nie chciał by wróciła nowa epoka lodowa, ale niestety musimy jej oczekiwać, bo tego nas uczy geologia. W ciągu następnych jak mówią uczeni 500 lat może 1000 lat, a może będzie to nawet tylko 100 lat nie wiadomo kiedy może nastąpić nowa epoka lodowa a nowa epoka lodowa jeżeli już zacznie występować to dzieje to się bardzo szybko. W ciągu paru lat robi się takie klik i mamy już oziębienie klimatu i zaczyna rosnąć lód.

... "główną podstawę histerii klimatycznej (...) stały się raporty IPCC uznawane w Brukseli za księgi święte"^[2].

W pracy opublikowanej w 1992 r. stwierdził, że spękanie lodu pod ciśnieniem, okludowanie powietrza wewnątrz struktury molekularnej lodu oraz sposób wydobywania rdzeni lodowych powodują, że ocena stężenia dwutlenku węgla z rdzeni lodowych nie jest prawidłowa^[3].

Jaworowski nie opublikował żadnej pracy dotyczacej klimatu w liczacym sie czasopismie o tematyce klimatologicznej, meteorologicznej czy geofizycznej (źrodła: SCOPUS, Science Citation Index).

[edytuj] Naukowcy o poglądach Jaworskiego na klimat

W artykule (Raynaud i inni^[4], 1993) przedyskutowano trudności wysuwane przez Jaworowskiego. Autorzy tego artykułu na podstawie analizy rdzeni z różnych okresów przejść pomiędzy epokami zlodowacenia i ocieplenia starają się dowodzić, że podobna struktura zmian stężenia tlenku węgla i metanu miała już miejsce wcześniej. Okazało się, że jeden fragment wykazywał spękanie lodu, a drugi fragment nie wykazywał spękania lodu. Autorzy wyciągają wniosek, że stężenie gazów śladowych oceniane z rdzeni nie jest w sposób istotny zaburzane przez mechanizmy proponowane przez Jaworowskiego. Do podobnej konkluzji na temat analizy Jaworowskiego doszli Galluk i inni^[5]. Hans Oeschger w 1995 r. wysłał list^[6] do redakcji czasopisma Environmental Science and Pollution Reserach w odpowiedzi na artykuł Jaworowskiego z 1994 r. Oeschger stwierdza w tym liście m.in., że Jaworowski od lat przedstawia problemy związane z pomiarami rdzeni lodowych, ale robi to bez żadnego zrozumienia jak dalece te pomiary są dokładne. Wg Oeschgera stwierdzenia Jaworowskiego są drastycznie błędne z fizycznego punktu widzenia. W dalszej części listu Oeschger przedstawia techniczne aspekty błędów w artykule Jaworowskiego.

Amerykański klimatolog Stephen Schneider stwierdził, że "Jaworowski jest przypuszczalnie jeszcze większym sceptykiem niż inni. Na podstawie swoich wyników badań lodowców na sześciu kontynetach twierdzi, że powinniśmy się martwić nadchodzącą epoką lodowcową "[1]. Teorie Jaworowskiego były opublikowane m.in w magazynie 21st Century wydawanym przez Lyndon LaRouche.[2]

Wiele z publikacji Jaworowskiego na temat klimatu jest opublikowanych w czasopismach popularnonaukowych, m.in. w 21 Century Science & Technology - czasopiśmie, w którym publikacje nie są recenzowane. Wiele elementów krytyki Jaworowskiego w tych publikacjach (np rola czynników astronomicznych, rola pary wodnej jako gazu cieplarnianego) jest zbliżona do argumentów wykorzystanych w filmie The Great Global Warming Swindle ("Wielkie oszustwo z globalnym ociepleniem"). W marcu 2008 Jaworowski był jednym z autorów opracowania Przyroda, a nie wpływ ludzi, decyduje o klimacie. Podsumowanie raportu Pozarządowego Panelu do Spraw Klimatu. (patrz Nongovernmental International Panel on Climate Change)

[edytuj] Zeznanie w Komisji Senackiej Kongresu USA

Jaworowski^[7] przygotował dokument pod tytułem Zmiana Klimatu: Złe informacje na temat przed przemysłowego poziomu koncentracji CO₂. Dokument ten został poddany krytyce^[8].

[edytuj] Taternictwo

Jako student medycyny w 1948, wraz ze swym kolegą, również taternikiem Wojciechem Niedziałkiem, po trzydziestogodzinnej akcji zdjął ze szczytu stumetrowej wrocławskiej Iglicy uszkodzone, zagrażające przechodniom na ziemi lustra^[9].

Jako taternik i radiolog w latach 70. współorganizował i uczestniczył w wyprawach na wysokogórskie lodowce - m.in. w Ameryce Północnej (Alaska) i Południowej (Peru), Afryce i Himalajach - badając zanieczyszczenia globu radioaktywnością oraz metalami ciężkimi.

[edytuj] Publikacje w recenzowanych czasopismach naukowych

• Jaworowski, Z., Hoff, P., Hagen, J.O., et al., 1997, A highly radioactive Chernobyl deposit in a Scandinavian glacier, Journal of Environmental Radioactivity, 35 (1), 91-108.
• Jaworowski, Z., 1968, Stable lead in fossil ice and bones, Nature, 217, 152-153.
• Jaworowski, Z., T.V. Segalstad, and N. Ono, 1992, Do glaciers tell a true atmospheric CO₂ story?, The Science of the Total Environment, 114, p. 227-284.
• Jaworowski, Z., 1994, Ancient atmosphere - validity of ice records, Environmental Science and Pollution Reserach, 1(3): p. 161-171.

[edytuj] Publikacje popularnonaukowe i raporty

• Nature, Not Human Activity, Rules the Climate Summary for Policymakers of the Report of the Nongovernmental International Panel on Climate Change, Edited by S. Fred Singer, opublikowane dla Nongovernmental International Panel on Climate Change przez "The Heartland Institute", marzec 2008.
• Jaworowski, Z., 2007, CO₂: The greatest scientific scandal of our time, EIR Science, pdf
• Jaworowski, Z., Winter 2003-2004, Solar cycles, not CO₂, determine climate, 21st Century Science and Technology, pdf
• Jaworowski, Z., 2002, The Future of UNSCEAR, Science, 297 (19), p. 335 (list do redakcji)
• Jaworowski, Z., 1999, Radiation Risk and Ethics, Physics Today, 52(9). tekst artykułu on-line
• Jaworowski, Z., 1999, The Global Warming Foly, 21st Century Science and Technology, 7 (1), 31-41
• Jaworowski, Z., 1997, Another global warming fraud exposed. Ice core data show no carbon dioxide increase, 21st Century Science and Technology, pdf
• Jaworowski, Z., 1996, Reliability of Ice Core Records for Climatic Projections, In The Global Warming Debate (London: European Science and Environment Forum), p. 95.
• Jaworowski, Z., 1994, The Posthumous Papers of Leaded Gasoline., 21st century Science and Technolgy, 7, No. 1, pp. 34-41
• Jaworowski, Z., Segalstad, T.V. and Hisdal, V., 1992a, Atmospheric CO₂ and global warming: A critical review., Second revised edition, Meddelelser 119, Norsk Polarinstitutt, Oslo, p. 76.
• Jaworowski, Z., Segalstad, T.V. and Hisdal, V., 1990. Atmospheric CO₂ and global warming: a critical review., Rapportserie 59, p. 76, Norsk Polarinstitutt, Oslo.
• Jaworski, Z, Czy człowiek zmienia klimat, Wiedza i Życie nr 5/98,

[edytuj] Wywiady prasowe

• Sourcewatch entry on Zbigniew Jaworowski
• Rozmowa z prof. Jaworowskim
• Wywiad w magazynie Z Kraju i ze Świata

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Paul Arnold, "Interview with Zbigniew Jaworowski", BBC, June 14, 2000.
• "Climate Change: Incorrect information on pre-industrial CO2", Statement "written for the Hearing before the US Senate Committee on Commerce, Science, and Transportation, March 19, 2004".
  • The Golden Horseshoe Award: Jaworowski and the vast CO2 conspiracy

[edytuj] Bibliografia

• Gribbin, J. 1992, Has the bubble burst on global warming?, New Scientist, 135 (1835): 15-15, Sierpień 22 1992.
• Gulluk T., Slemr F., Stauffer B., Simultaneous measurements of CO2, CH4, and N2O in air extracted by sublimation from Antarctica ice cores: Confirmation of the data obtained using other extraction techniques, Jornal of Geophysical Research-Atmospheres, 103 (D13): 15971-15978, Lipiec 20 1998
• D. Raynaud; J. Jouzel; J. M. Barnola; J. Chappellaz; R. J. Delmas; C. Lorius, The Ice Record of Greenhouse Gases,

Science, New Series, Vol. 259, No. 5097. (Luty. 12, 1993), strony. 926-934.

Przypisy