Zbigniew Makomaski
Z Wikipedii
Zbigniew Antoni Makomaski (ur. 11 lipca 1931 w Uniszkach) – polski lekkoatleta, olimpijczyk.
Był biegaczem, członkiem Wunderteamu. Był znany przede wszystkim ze startów w biegach na 400 m oraz 800 m, ale odnosił sukcesy także w biegach płotkarskich.
Najbardziej znanym osiągnięciem sportowym Makomaskiego jest zwycięstwo w biegu na 800 m podczas meczu reprezentacji Polski i Stanów Zjednoczonych 2 sierpnia 1958, kiedy to pokonał mistrza olimpijskiego z Melbourne (1956) Toma Courtney'a.
Startował w biegu na 800 m na Igrzyskach Olimpijskich w 1960 w Rzymie, ale odpadł w ćwierćfinale. Podczas Mistrzostw Europy w 1954 w Bernie wystąpił w 4 x 400 m (bez sukcesów), a w następnych Mistrzostwach w 1958 w Sztokholmie był czwarty na 800 m i szósty w sztafecie 4 x 400 m. Na Akademickich Mistrzostwach Świata w Budapeszcie w 1954 zdobył srebrny medal w sztafecie 4 x 400 m, a na 400 m indywidualnie był szósty. Zajął drugie miejsca w obu tych konkurencjach podczas Międzynarodowych Igrzysk Sportowych Młodzieży w Warszawie w 1955.
Był mistrzem Polski na 200 m przez płotki w 1953, na 400 m przez płotki także w 1953 oraz w sztafecie 4 x 400 m w 1954, 1955 i 1958. W 1958 zdobył wicemistrzostwo Polski na 400 m oraz w sztafecie 4 x 100 m. Wystąpił w 25 meczach reprezentacji Polski odnosząc 12 zwycięstw indywidualnych. Ustanawiał rekordy Polski na 400 m, 800 m i w sztafecie 4 x 400 m.
Rekordy życiowe:
- bieg na 400 m - 47,3
- bieg na 800 m - 1.46,7
- bieg na 400 m przez płotki - 55,0
Był zawodnikiem klubów z Olsztyna: Związkowca, Kolejarza i Ogniwa, a także (przez większa część kariery) w Warszawy: Ogniwa i Sparty.
[edytuj] Źródła
- Bogdan Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku. T. 1: A-M. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2004, s. 512. ISBN 8374070501.
- Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński: Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2007, s. 465. ISBN 9788386320103.
