Zenon Kliszko

Z Wikipedii

Zenon Kliszko (ur. 8 grudnia 1908 w Łodzi, zm. 4 września 1989 w Warszawie) – polski działacz polityczny okresu PRL, komunista, bliski współpracownik Władysława Gomułki

Absolwent Wydziału Dziennikarstwa na UW.

Od 1931 członek KPP, od 1942 w PPR; był kierownikiem Centralnej Techniki PPR (drukarnie). Brał udział w powstaniu warszawskim jako porucznik AL. Członek KC PPR, a następnie PZPR.

Poseł do KRN i na Sejm Ustawodawczy, przewodniczący klubu poselskiego PPR. W 1948 usunięty z władz za tzw. odchylenie prawicowo-nacjonalistyczne; w latach 1950-1954 więziony. W latach 1954-1956 redaktor w PWN.

W latach 1957-1970 sekretarz KC, 1959–1970 członek Biura Politycznego KC. W latach 1956-1957 pełnił funkcję podsekretarza stanu (wiceministra) w Ministerstwie Sprawiedliwości, w okresie 1957-1971 był wicemarszałkiem Sejmu i przewodniczącym klubu parlamentarnego PZPR. Był najbliższym współpracownikiem Władysława Gomułki, nieoficjalnie nazywano go drugą osobą w państwie.

W grudniu 1970 współodpowiedzialny za akcję pacyfikacyjną w Gdańsku i Gdyni, w następstwie czego został usunięty z PZPR i władz państwowych. Pochowany na cmentarzu komunalnym na Powązkach.