Zoran Mamić

Z Wikipedii

Zoran Mamić, (ur. 30 sierpnia 1971 w Zagrzebiu), chorwacki piłkarz, występujący na pozycji środkowego obrońcy lub też środkowego defensywnego pomocnika. Jego atrybuty fizyczne to 190 cm i 83 kg. Występuje z numerem 31, zna 2 języki, chorwacki i niemiecki.

[edytuj] Kariera klubowa

Swoją profesjonalną karierę Zoran Mamić zaczął w sezonie 1989 - 1990 w barwach klubu, z którym był związany od lat juniorskich, czyli w Dinamie Zagrzeb. Pierwszy sezon nie był szczególnie udany dla zawodnika - trener bał się bowiem stawiać na młodego 19-latka, szczególnie na tak odpowiedzialnej pozycji jaką jest defensywa. W całym sezonie Mamić wystąpił tylko raz, debiutując w pierwszej lidze jugosłowiańskiej w spotkaniu przeciwko pochodzącemu z Czarnogóry Buducnostowi Titograd wygranym przez Dinamo 1:0. Dinamo w tym sezonie wywalczyło wicemistrzostwo Jugosławii. W następnym sezonie 1990/1991 sytuacja wydawała się identyczna co w poprzednim sezonie. I tym razie, trener bał się stawiać na młodego wówczas Mamicia i pozwolił wystąpić mu tylko raz w całym sezonie. Dinamo po raz drugi z rzędu zdobyło tytuł wicemistrzowski. Nie widząc szans na grę w zespole w przerwie pomiędzy rundami, Mamić przeniósł się do serbskiego zespołu FK Zemun. Tam był podstawowym zawodnikiem pierwszego składu, gdzie wystąpił w 22 meczach, strzelając 1 gola w meczu przeciwko Zeljeznicarowi Sarajewo. Zemun zajęło 9 miejsce w lidze, a sam zawodnik był wyróżniająca się postacią zespołu. Sezon 1991/1992 był mniej udany dla jego klubu, ponieważ Zemun zajęło 4 miejsce, a sam Mamić wystąpił w 20 meczach swojego zespołu, nie pokonując ani razu bramkarza rywali. W nowym sezonie 1992/1993 Mamić wrócił do ojczyzny, gdzie zaczął występy w nowej lidze chorwackiej, gdzie został kupiony przez reaktywowany przedwojenny klub HAŠK-Građanski Zagrzeb. W klubie wywalczył swoje pierwsze mistrzostwo ligi oraz wystąpił w finale Pucharu Chorwacji, gdzie rozegrano dwumecz z Hajdukiem Split. W Splicie Dinamo przegrało 1:4, a na Maksimirze triumfowało 2:1 i było to za mało, żeby zwyciężyć tę batalię. Mamić wystąpił w 19 meczach, strzelając 2 gole. Sezon 1993/1994 to dopiero 3 miejsce Dinama, które przegrało walkę o mistrzostwo nie tylko z Hajdukiem ale i z lokalnym rywalem, NK Zagrzeb. Wszelkie niepowodzenia odbili sobie zdobyciem Pucharu Chorwacji, w którym pokonali NK Rijekę 2:0 i 0:1. Mamić zagrał w 15 meczach "niebieskich" i strzelił 3 bramki. Sezon 1994/1995 był już dla Croatii bardziej udany mimo, że nie zdobyła oczekiwanego przez fanów i przez fachowców mistrzostwa. Zdobyła wicemistrzostwo kraju i zakwalifikowała się do Pucharu Zdobywców Pucharów, gdzie Croatia odpadła w pierwszej rundzie z francuskim AJ Auxerre wygrywając pierwszy mecz 3:1, by w rewanżu polec 0:3. Mamić uczestniczył w grze 16 razy, strzelając 2 gole. Sezon 1995/1996 zaowocował w zdobycie przez Croatię mistrzostwa, a także Pucharu Chorwacji, który zdobyła po pokonaniu zespołu NK Varteks dwukrotnie 2:0 i 1:0. Mamić, który rywalizował o miejsce w składzie z Igorem Cvitanoviciem, Zvonimirem Soldo czy Dario Simiciem, wygrał rywalizację i zdobył zaufanie trenera, ponieważ wystąpił w 26 meczach zespołu oraz strzelił 5 goli. W następnym sezonie już jako gwiazda ligi chorwackiej przeniósł się do niemieckiego zespołu VfL Bochum, który spisywał się naprawdę dobrze i zajął 5 miejsce w lidze, gdzie razem ze swoim rodakiem, Filipem Tapaloviciem tworzyli znakomity blok defensywny. Warto zauważyć, że w tym okresie kolegą z zespołu Mamicia był także Polak, Tomasz Wałdoch. Mamić wystąpił w 23 meczach drużyny, strzelając 1 gola. Swoje premierowe trafenie w Bundeslidze zaliczył 21 sierpnia w meczu z Hamburger SV, który Bochum wygrało 3:1, a Zoran zdobył bramkę na 2:0. Sezon 1997/1998 nie był już tak udany dla zespołu z Bochum, który zajął dopiero 12 miejsce oraz bardzo szybko odpadł w Pucharze Niemiec. Dobrze spisywał się Mamić, który wystąpił w 22 meczach swojej ekipy i strzelił 3 gole. Zauważyli to działacze Bayeru Leverkusen, którzy na początku sezonu 1998/1999 ściągnęli Mamicia na BayArena. Tu Mamić spisywał się znakomicie i znacznie przyczynił się do zdobycia przez Bayer wicemistrzostwa Niemiec. Wystąpił tylko w 8 meczach, ale w trakcie sezonu doznał poważnej kontuzji i nie mógł kontynuować gry. Sezon 1999/2000 nie był niestety dla Mamicia bardziej udany, bowiem wystąpił tylko w 7 meczach zespołu, nie zdobywając żadnego gola. Wywalczył jednak wicemistrzostwo Niemiec, a tylko gorszy stosunek goli dzielił Bayer od mistrzostwa Niemiec. Na pocieszenie, Bayer awansował do Ligi Mistrzów. Tam natrafili na grupę z Lazio Rzym, Dynamem Kijów oraz słoweńskim NK Maribor. Bayer niespodziewanie uplasował się na dopiero trzecim miejscu w grupie i występował tylko w Pucharze UEFA, gdzie już w pierwszej fazie swych występował zostali pokonani przez włoski zespół Udinese Calcio, którzy wygrali 2:2 i 3:2 po dogrywce. Sam Mamić utracił miejsce w składzie Bayeru na rzecz takich graczy jak Carsten Ramelow, Robert Kovač czy Jens Nowotny i opuścił Leverkusen. Sezon 2000/2001 rozpoczął ponownie w VFL Bochum, jednak był to sezon fatalny dla zawodnika, bowiem Bochum zajęło ostatnie miejsce w lidze i zostało relegowane do 2 Bundesligi. W dodatku, Mamić nie mógł się porozumieć z innymi zawodnikami zespołu, m.in. z Marijo Mariciem i opuścił Bochum. Mamić wystąpił w 22 meczach, nie zdobył żadnego gola. Sezon 2001/2002 rozpoczął w klubie II ligi niemieckiej, SpVgg Greuther Fürth, gdzie występował ze swoim rodakiem Marijanem Buljatem, który jednak nie pojawił się na boisku ani razu. Spotkał się tu także z Polakiem, Piotrem Reissem. Greuther Fürth zajęło 5 miejsce w lidze, a sam Mamić wystąpił w 26 meczach zespołu, zdobywając 1 gola. Sezon 2002/2003 nie przyniósł nowych rozwiązań zarówno dla Mamicia jak i dla jego zespołu. Greuther Fürth powtórnie zajęło 5 miejsce w lidze, a Mamić miał w tym swój udział występując w 22 meczach swojego zespołu, nie zdobywając żadnego gola. Wystąpił także raz w występujących w Oberregionallidze rezerwach zespołu. W sezonie 2003/2004 przeniósł się do innego zespołu 2 Bundesligi, LR Ahlen. Występy w tym zespole nie zaowocowały progresem dla Mamicia, ponieważ Ahlen zajęło 12 miejsce w lidze. Sam zawodnik był kluczową postacią defensywy zespołu z Ahlen, wystąpił w 21 meczach i zdobył 1 gola, 4 razy wystąpił także w występujących w Regionallidze rezerwach zespołu. Sezon 2004/2005 rozpoczął się dla zawodnika w zespole Eintracht Trewir. Niestety, po raz kolejny zespół w którym występował Mamić został relegowany, a sam zawodnik, który po raz kolejny był wyróżniającą się postacią swojego kolektywu, wystąpił w 30 meczach zespołu, zdobywając 1 gola. Poprzedni sezon, 2005/2006 zawodnik spędził w swoim byłym klubie, do którego wrócił po latach gry w Niemczech - Dinamo Zagrzeb. Powrót do Chorwacji był udany dla Mamicia, który zdobył 3 mistrzostwo wraz z Dinamem. Mamić wystąpił w 29 meczach zespołu, strzelając 3 gole i mając wraz ze składem awans do 3 rundy kwalifikacji Ligi Mistrzów, gdzie drużyna Dinama poległa z angielskim Arsenalem Londyn. Sezon 2006/2007 Mamić rozpoczął w Dinamie, z którym będzie walczył o mistrzostwo i Puchar Chorwacji.

[edytuj] Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Zoran Mamić zadebiutował 8 października 1996 w rozgrywanym w Bolonii ze względu na wojnę bałkańską meczu z Bośnią i Hercegowiną. Mamić pojawił się na 7 końcowych minut, zastępując obecnego selekcjonera reprezentacji Chorwacji, Slavena Bilicia. Chorwaci wygrali ten mecz aż 4:1. Ostatnim jak dotąd występem w reprezentacji występem Zorana był mecz rozgrywany 6 czerwca 1998 w Zagrzebiu przeciwko Australii, który to mecz Chorwacja wygrała aż 7:0. Mamić był także powołany na MŚ 1998, ale tam nie pojawił się na boisku ani razu. Cóż z tego skoro wraz z drużyną mógł świętować wywalczenie brązowego medalu.

• 1. 8 października 1996, Bolonia,  Bośnia i Hercegowina -  Chorwacja 1:4
• 2. 11 grudnia 1996, Casablanca,  Maroko -  Chorwacja 2:2
• 3. 12 czerwca 1997, Sendai,  Chorwacja -  Turcja 2:2
• 4. 22 kwietnia 1998, Osijek,  Chorwacja -  Polska 4:1
• 5. 3 czerwca 1998, Rijeka,  Chorwacja -  Iran 2:0
• 6. 6 czerwca 1998, Zagrzeb,  Chorwacja -  Australia 7:0

[edytuj] Sukcesy i statystyki

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1989/90	Dinamo Zagrzeb	Jugosławia	1. liga Jugosławii	1	0
1990/91	Dinamo Zagrzeb	Jugosławia	1. liga Jugosławii	1	0
1990/91	FK Zemun	Jugosławia	1. liga Jugosławii	22	1
1991/92	FK Zemun	Jugosławia	1. liga Jugosławii	20	0
1992/93	HASK Gradjanski Zagrzeb	Chorwacja	Prva HNL	19	2
1993/94	Croatia Zagrzeb	Chorwacja	Prva HNL	15	3
1994/95	Croatia Zagrzeb	Chorwacja	Prva HNL	16	2
1995/96	Croatia Zagrzeb	Chorwacja	Prva HNL	26	5
1996/97	VfL Bochum	Niemcy	Bundesliga	23	1
1997/98	VfL Bochum	Niemcy	Bundesliga	22	3
1998/99	Bayer Leverkusen	Niemcy	Bundesliga	8	0
1999/00	Bayer Leverkusen	Niemcy	Bundesliga	7	0
2000/01	VfL Bochum	Niemcy	Bundesliga	22	0
2001/02	SpVgg Greuther Fürth	Niemcy	2. Bundesliga	26	1
2002/03	SpVgg Greuther Fürth	Niemcy	2. Bundesliga	22	0
2003/04	LR Ahlen	Niemcy	2. Bundesliga	21	0
2004/05	Eintracht Trewir	Niemcy	2. Bundesliga	30	1
2005/06	Dinamo Zagrzeb	Chorwacja	Prva HNL	29	3
2006/07	Dinamo Zagrzeb	Chorwacja	Prva HNL	0	0

• wicemistrzostwo Jugosławii w sezonie 1989/1990 wraz z Dinamem Zagrzeb
• wicemistrzostwo Jugosławii w sezonie 1990/1991 wraz z Dinamem Zagrzeb
• mistrzostwo Chorwacji w sezonie 1992/1993 wraz z Dinamem Zagrzeb
• wicemistrzostwo Chorwacji w sezonie 1994/1995 wraz z Dinamem Zagrzeb
• mistrzostwo i Puchar Chorwacji w sezonie 1995/1996 wraz z Dinamem Zagrzeb
• wicemistrzostwo Niemiec w sezonie 1998/1999 wraz z Bayerem Leverkusen
• wicemistrzostwo Niemiec w sezonie 1999/2000 wraz z Bayerem Leverkusen
• występy w Lidze Mistrzów wraz z Bayerem Leverkusen
• mistrzostwo Chorwacji w sezonie 2005/2006 wraz z Dinamem Zagrzeb
• brązowy medal MŚ 1998 we Francji