Liczba nieosiągalna
Z Wikipedii
Liczba nieosiągalna - regularna graniczna liczba kardynalna. Regularne silnie graniczne liczby kardynalne nazywane są liczbami silnie nieosiągalnymi. Liczby nieosiągalne są najprostszymi przykładami tzw. dużych liczb kardynalnych.
Istnieją pewne niekonsekwencje w terminologii dotyczącej liczb nieosiągalnych. Niektórzy autorzy używają nazwy liczby słabo nieosiągalne na oznaczenie granicznych liczb regularnych rezerwując nazwę liczba nieosiągalna dla silnie granicznych regularnych liczb kardynalnych.
[edytuj] Definicje
Przypomnijmy, że:
- liczba porządkowa α jest początkową liczbą porządkową jeśli α nie jest równoliczna z żadną liczbą porządkową od niej mniejszą. Początkowe liczby porządkowe są też nazywane liczbami kardynalnymi.
- Dla liczby kardynalnej κ określamy:
-
- κ + jest pierwszą liczbą kardynalną większą od κ (jest to tzw następnik κ),
- 2κ jest mocą rodziny wszystkich podzbiorów κ.
- Liczba kardynalna κ jest regularną liczbą kardynalną jeśli dla każdej rodziny zbiorów takich że | Ai | < κ dla wszystkich oraz | I | < κ mamy, że .
- Liczba kardynalna κ jest graniczną liczbą kardynalną jeśli κ jest nieskończona oraz dla każdej liczby kardynalnej μ < κ mamy μ + < κ. Powiemy, że κ jest silnie graniczną liczbą kardynalną jeśli κ jest nieskończona oraz dla każdej liczby kardynalnej μ < κ mamy 2μ < κ.
Nieprzeliczalna liczba kardynalna κ jest (słabo) nieosiągalna jeśli jest ona graniczna i regularna, a jest nazywana liczbą silnie nieosiągalną jeśli jest ona silnie graniczna i regularna.
[edytuj] Własności i przykłady
- Definicja liczb nieosiągalnych jest sformułowana dla liczb nieprzeliczalnych tylko aby wyeliminować trochę patologiczny przypadek pierwszej nieskończonej liczby kardynalnej , która jest regularna i silnie graniczna. Podobieństwo liczb nieosiągalnych do liczby jest czasami wyrażane w stwierdzeniu, że liczby nieosiągalne mają się do liczb mniejszych tak jak ma się do liczb skończonych.
- Jeśli κ jest liczbą nieosiągalną, to .
- Jeśli κ jest liczbą silnie nieosiągalną, to .
- Jeśli GCH jest spełnione, to każda liczba (słabo) nieosiągalna jest silnie nieosiągalna.
- W ZFC, jeśli κ jest liczbą silnie nieosiągalną, to Vκ jest modelem ZFC. Zakładając ZF, jeśli κ jest liczbą (słabo) nieosiągalną, to Lκ jest modelem ZFC. Zatem "ZF+ istnieje liczba nieosiągalna" implikuje, że "ZFC jest niesprzeczne". Na mocy drugiego twierdzenia Gödla o niezupełności, nie można udowodnić w ZFC że istnieją liczby nieosiągalne.
- Jeśli istnieją liczby nieosiągalne i κ jest pierwszą taką liczbą, to Lκ jest modelem dla "ZFC + nie istnieją liczby nieosiągalne". Zatem jeśli teoria ZF jest niesprzeczna, to także teoria "ZFC + nie istnieją liczby nieosiągalne" jest niesprzeczna.