Lukas Podolski
Z Wikipedii
Lukas Podolski | ||
Imię i nazwisko | Lukas Podolski | |
Data i miejsce urodzenia |
4 czerwca 1985 Gliwice, Polska |
|
Pseudonim | Poldi | |
Pozycja | napastnik, pomocnik | |
Wzrost | 181 cm | |
Waga | 81 kg | |
Informacje klubowe | ||
Obecny klub | Bayern Monachium | |
Numer | 11 | |
Kariera piłkarska | ||
---|---|---|
Lata | Klub | M (G) |
2003-2006 2006- |
1. FC Köln Bayern Monachium |
81 (46) 47 (9) |
Reprezentacja narodowa | ||
Lata | Reprezentacja | |
2004– | Niemcy | 52 (28) |
Lukas Podolski (ur. 4 czerwca 1985 w Gliwicach jako Łukasz Podolski) – piłkarz niemiecki polskiego pochodzenia, napastnik.
Spis treści |
[edytuj] Życie prywatne
Zainteresowanie futbolem zaszczepił w młodym Łukaszu jego ojciec Waldemar Podolski, który w przeszłości również grał w piłkę nożną zawodowo w takich klubach jak Górnik Knurów, ROW Rybnik i Szombierki Bytom (zdobył w nim w 1980 Mistrzostwo Polski)[1]. Jego matka grała w piłkę ręczną w klubie Piast Sośnica[2].
Do Niemiec przeprowadził się z rodzicami w 1987. Pomimo, że od drugiego roku życia mieszka w Niemczech, zachował silne więzi z Polską. Rozmawia z rodzicami w języku polskim[3]. W języku polskim rozmawia też z Miroslavem Klose. Jego dziewczyna Monika, z którą ma syna Louisa (ur. 14 kwietnia 2008 r.), jest Polką. Podolski utrzymuje też kontakt z mieszkającą w Polsce rodziną.
[edytuj] Wybór reprezentacji
Według nowych zliberalizowanych przepisów FIFA piłkarz, który wystąpił w młodzieżowej reprezentacji narodowej, zachował ciągle prawo wyboru dorosłej reprezentacji narodowej. Warunkiem jest podwójne obywatelstwo podczas pierwszego meczu w reprezentacji młodzieżowej. Podczas pierwszego występu w niemieckiej kadrze narodowej juniorów U17 Łukasz posiadał jedynie paszport niemiecki, który otrzymał po rodzicach. Według polskich przepisów jest on obywatelem Polski, gdyż obywatelstwo nabył po rodzicach i nigdy się go nie zrzekł, bo nikt tego nie wymaga.
Na łamach Tempa w wydaniu z 18 grudnia 2003, zadeklarował swoje chęci grania w polskiej reprezentacji. Trener Edward Klejndinst kilkakrotnie rozmawiał z nim telefonicznie. Piłkarz potwierdził chęci, jednak nie chciał jednoznacznie zadeklarować się do występów w polskiej reprezentacji. Prezes PZPN Michał Listkiewicz wysłał do niego, oraz do występującego w FC Schalke 04 Michała Delury, który również ma polskie korzenie, list, w którym prosi o oficjalną deklarację, czy są zainteresowani występami w biało-czerwonych barwach. Podolski odkładał decyzję, a w końcu odmówił gry.
Jak twierdzi Lukas Podolski, nikt nie złożył mu propozycji grania w biało-czerwonych barwach, gdy mógł jeszcze wybrać grę w polskiej reprezentacji[4].
Niemiecki dziennik Bild 5 lutego 2004 zamieścił artykuł o tym, że "Polacy chcą ukraść Podolskiego", zamieszczając zdjęcie Podolskiego przymierzającego koszulkę polskiej reprezentacji.
Łukasz Podolski zadebiutował w niemieckiej U21 w meczu ze Szwajcarią 17 lutego 2004 na Mistrzostwach Europy 2004.
Trener niemieckiej reprezentacji Rudi Völler ogłosił 22-osobową kadrę na piłkarskie Mistrzostwa Europy 2004 w Portugalii bez Podolskiego. Pozostawił jednak 23. miejsce wolne dla piłkarza U21. Wyglądało na to, że trener zastanawia się pomiędzy dwoma młodymi piłkarzami - Podolskim i Schweinsteigerem.
31 maja 2004 trener Rudi Völler po meczu ze Szwecją powołał Podolskiego do reprezentacji seniorów. Zadebiutował on w niej 6 czerwca 2004 w meczu z Węgrami, co uprawomocniło jego wybór reprezentacji.
[edytuj] Kariera
Od 2003 grał w niemieckiej Bundeslidze w klubie FC Köln, a od sezonu 2006/07 gra w Bayernie Monachium. Wraz z kadrą niemiecką brał udział w turnieju finałowym Euro 2004 oraz w Pucharze Konfederacji w 2005.
Członek niemieckiej kadry na mundial 2006, zdobył bramkę w meczu z Ekwadorem oraz dwie bramki w meczu ze Szwecją w 1/8 finałów. Został wybrany najlepszym piłkarzem młodego pokolenia na tym mundialu, pokonując takich piłkarzy, jak Cristiano Ronaldo, Lionel Messi, Wayne Rooney czy Cesc Fàbregas.
Na Mistrzostwach Europy 2008 zdobył dwie bramki w meczu z Polską (w 20. i 72. minucie spotkania) i bramkę w meczu z Chorwacją (w 79. minucie).
[edytuj] Linki zewnętrzne
Przypisy
1 Kahn • 2 Sagnol • 3 Lúcio • 5 Van Buyten • 6 Demichelis • 7 Ribéry • 8 Altıntop • 9 Toni • 11 Podolski • 15 Zé Roberto • 16 Ottl • 17 van Bommel • 18 Klose • 19 Schlaudraff • 20 Sosa • 21 Lahm • 22 Rensing • 23 Jansen • 25 Ismaël • 28 Celozzi • 29 Dreher • 30 Lell • 31 Schweinsteiger • 32 Hummels • 34 Wagner • 35 Breno • 36 Fürstner • 39 Kroos • trener: Hitzfeld
1 Lehmann • 2 Jansen • 3 Friedrich • 4 Fritz • 5 Westermann • 6 Rolfes • 7 Schweinsteiger • 8 Frings • 9 Gómez • 10 Neuville • 11 Klose • 12 Enke • 13 Ballack • 14 Trochowski • 15 Hitzlsperger • 16 Lahm • 17 Mertesacker • 18 Borowski • 19 Odonkor • 20 Podolski • 21 Metzelder • 22 Kurányi • 23 Adler • Trener: Löw