Maria Leszczyńska

Z Wikipedii

Maria Leszczyńska

Wieniawa
Data urodzenia	23 czerwca 1703
Miejsce urodzenia	Trzebnica
Data śmierci	24 czerwca 1768
Miejsce śmierci	Wersal

Rodzice	Stanisław Leszczyński Katarzyna Opalińska
Małżeństwo	Ludwik XV Burbon
Dzieci	10 (lista)
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Maria Karolina Zofia Felicja Leszczyńska, herbu Wieniawa (ur. 23 czerwca 1703 w Trzebnicy, zm. 24 czerwca 1768 w Wersalu) – królowa Francji w latach 1725-1768 jako żona Ludwika XV. Młodsza córka króla polskiego Stanisława Leszczyńskiego, herbu Wieniawa, i Katarzyny Opalińskiej.

[edytuj] Wywód przodków

4. Rafał Leszczyński
	2. Stanisław Leszczyński
5. Anna z Jabłonowskich córka Stanisława Jana
		1. Maria Leszczyńska
6. Jan Karol Opaliński
	3. Katarzyna Opalińska
7. Zofia Anna z Czarnkowskich córka Adama Uriela

[edytuj] Królowa Francji

Została królową Francji, Ludwik IV Henryk Burbon, książę de Condé, pierwszy minister króla Ludwika XV oraz jego następca na tym stanowisku - Kardynał Fleury, chcieli znaleźć panu żonę, która nie wciągnie Francji w skomplikowane polityczne sojusze. Popierała to mocno Markiza de Prie, kochanka księcia de Condé, ona go do niej przekonała. Od kiedy Stanisław Leszczyński utracił znaczenie, Maria stała się doskonałą kandydatką. Ich ślub miał miejsce 4 września 1725.

Małżeństwo Marii i Ludwika XV było początkowo szczęśliwe, było 10 dzieci, większość była bardzo oddana matce. Ludwik XV był notorycznym kobieciarzem i miał wiele oficjalnych metres (np. Madame Pompadour, która ostatecznie przyćmiła Marię na dworze królewskim). O większości romansów swojego męża Maria doskonale wiedziała, akceptowała je, albo wiedziała, że nie może na nie nic poradzić. Była gorliwą katoliczką, jej dzieci odziedziczyły po niej tę cechę charakteru.

Jej kulturalnym wkładem w życie dworu wersalskiego, było urządzanie cotygodniowych koncertów polskich chórów. Kiedy spotkała młodego Mozarta i jego siostrę, Marię Annę - młodego kompozytora uznała za niezwykle miłego.

[edytuj] Matka dzieci Francji

Maria Leszczyńska

Jej jedyny syn - Ludwik Ferdynand poślubił Marię Józefę Wettyn, córkę rywala ojca Marii o koronę polską - Augusta III Sasa. Początkowo fakt ten powodował spięcia między dwoma kobietami, ale wkrótce okazało się, że Maria Józefa podziwia byłego króla Stanisława Leszczyńskiego. Kilkoro wnuków Marii otrzymało nawet na jedno z imion, imię Stanisław np. późniejszy król Ludwik XVIII.

Maria zmarła w 1768, sześć lat przed swoim mężem. Została pochowana w bazylice Saint-Denis pod Paryżem. Jej serce spoczęło obok rodziców w kościele Notre-Dame de Bon Secours w Nancy. Nową metresą jej męża została Madame du Barry, była prostytutka. Dzieci i wnuki Marii zgodnie i szczerze opłakiwały jej śmierć i znienadziwidzły du Barry. Dwa lata później, wnuk Marii - Ludwik August poślubił młodą arcyksiężniczkę austriacką - Marię Antoninę, która w przyszłości miała zostać ostatnią królową Francji.

Dwoje wnuków Marii zostało zgilotynowanych podczas rewolucji francuskiej: Ludwik August - Ludwik XVI i Madame Elżbieta. Dwoje innych wnuków po restauracji monarchii, w 1814, zostało kolejnymi królami Francji: Ludwik XVIII i Karol X.