Przedsiębiorstwo z udziałem kapitału zagranicznego
Z Wikipedii
 |
Artykuł wymaga poszerzenia. Zajrzyj na stronę dyskusji, by dowiedzieć się, czego brakuje i uzupełnij braki, jeśli to możliwe. |
Przedsiębiorstwo z udziałem kapitału zagranicznego (używane też ang. pojęcie joint venture, w skrócie j.v. – wspólne przedsięwzięcie) – rodzaj przedsiębiorstwa (spółki z o.o. lub akcyjnej).
Pojęcie to w Polsce odnosi się do przedsięwzięć, w których część kapitału zakładowego (założycielskiego) wniósł wspólnik, nie będący obywatelem polskim ani polską osobą prawną. Ten rodzaj firm był od chwili jego dopuszczenia do polskiej przestrzeni gospodarczej pod koniec lat osiemdziesiątych XX w. i nadal jest traktowany nieco odmiennie od firm, w których kapitał jest wyłącznie krajowy. Różnice te dziś w praktyce jednak nie są znaczne, ograniczają się do nieco odmiennej sprawozdawczości gospodarczej, choć inwestycje zagraniczne na dużą skalę – rzędu kilku milionów euro i więcej – często mogą liczyć na dodatkowe ulgi i korzyści.
Pierwotnie na utworzenie takiego przedsiębiorstwa, specjalną zgodę musiała wyrazić powstała w tym celu na przełomie lat osiemdziesiątych i lat dziewięćdziesiątych XX w. rządowa Agencja do Spraw Inwestycji Zagranicznych (potem – 1992 – przekształcono ją w w Państwową Agencję Inwestycji Zagranicznych a potem – w 2003 – w Polską Agencję Informacji i Inwestycji Zagranicznych S.A.), której obowiązkiem była ocena rachunku opłacalności takiego wspólnego przedsięwzięcia. Obecnie nie jest to już zasadniczo wymagane, przy czym od tej zasady jest kilka do dziś utrzymywanych wyjątków, dotyczących joint ventures w dziedzinach np. przemysłu obronnego, obrotu nieruchomościami bądź zarządzania portami. Wszystkie powstające w tamtym okresie j.v. uzyskiwały trzyletnie zwolnienie z podatku dochodowego (obecnie mogą na to liczyć tylko przedsięwzięcia o udziale zagranicznym ponad 2 mln. €).
Ulgi podatkowe, zaproponowane przedsiębiorstwom j.v. miały na celu maksymalne zachęcenie zagranicznych przedsiębiorców do inwestowania w Polsce wówczas, kiedy się okazało, iż kapitał posiadany przez Polaków za granicą inwestowany w spółki polonijne jest zbyt ograniczony, aby dokapitalizować wyczerpaną dziesięcioleciami rządów "gospodarki planowej" ekonomię Polski. Miał być też zachętą do wprowadzania do Polski nowych technologii (know-how). Zamierzenia te tylko po części okazały się skuteczne, ale mimo biurokratycznych problemów podczas tworzenia joint ventures powstało ich całkiem sporo, co stanowiło poważny impuls dla gospodarki, szczególnie bezpośrednio po rozpoczęciu transformacji ustrojowej w roku 1989.
Przykładem przedsiębiorstw joint venture na rynku światowym mogą być Sony Ericsson lub Fujitsu Siemens Computers.
