Telefon
Z Wikipedii
Telefon (z gr. tele – daleko oraz phone – głos) – urządzenie stanowiące zakończenie łącza telefonicznego; gł. części a.t.: mikrotelefon, w którym zachodzi przetwarzanie dźwięków mowy na sygnał elektr. (w mikrofonie) lub operacja odwrotna (w słuchawce), tarcza numerowa lub klawiatura, wytwarzające impulsy wybiórcze, oraz przetwornik sygnału elektr. na sygnał (opt. lub akustyczny) przywołujący abonenta.
W tradycyjnym podejściu do telefonii rozróżnia się zagadnienia związane z:
- urządzeniami komutacyjnymi odpowiedzialnymi za zestawianie połączeń (centrale, koncentratory, bramy czyli gateways)
- urządzeniami liniowymi i mediami transmisyjnymi (kable miedziane i światłowodowe, radiolinie, przełącznice, urządzenia zwielokrotniające),
- urządzeniami abonenckimi zwanymi czasem terminalami (telefon, telefaks, modem)
Nowoczesne podejście polega na tym, że w miejsce tradycyjnej komutacji kanałów telefonicznych, przesyłanie sygnałów mowy realizuje się w trybie komutacji pakietów, poprzez publiczną sieć transmisji danych, a w szczególności poprzez Internet.
Spis treści |
[edytuj] Budowa aparatu telefonicznego
Głównymi częściami aparatu telefonicznego są:
- mikrofon przetwarzający dźwięki na sygnały elektryczne
- słuchawka (lub głośnik) przetwarzająca sygnały elektryczne na dźwięki (mikrofon i słuchawka tworzą zwykle zespół o wspólnej obudowie zwanej mikrotelefonem, a potocznie także słuchawką),
- tarcza numerowa lub klawiatura wytwarzająca sygnały wybiercze,
- przetwornik akustyczny lub optyczny przywołujący abonenta (dzwonek).
[edytuj] Historia telefonu
Telefonu nie wynalazł Alexander Graham Bell, któremu przez dziesiątki lat przypisywano to osiągnięcie, lecz Antonio Meucci[1]. Kiedy jego żona zachorowała Meucci skonstruował telefon dzięki któremu kobieta mogła z domu porozumiewać się z warsztatem. Później Włoch zmodernizował wynalazek tak, by można było się nim porozumiewać na znaczną odległość. Nie było go jednak stać na opłacenie patentu. Podobnych prób dokonywał Niemiec Philipp Reis (ur. 7 stycznia 1834)[potrzebne źródło].
W 1876 roku Bell opatentował telefon jako swój wynalazek. Oparł on działanie swego telefonu o mikrofon elektromagnetyczny, który zamieniał głos w sygnały elektryczne, które przesyłane kablem docierały do drugiego aparatu, gdzie były z kolei przetwarzane na dźwięki mowy przez taki sam mikrofon. Jak bardzo potrzebny był to wynalazek, dowodzi fakt, że w dwa lata od prezentacji powstały pierwsze linie telefoniczne. Do łączenia abonentów zatrudniano operatorów. Opatentowany w 1877 przez Thomasa Alvę Edisona mikrofon węglowy wkrótce jednak na ponad sto lat wyparł mikrofon elektromagnetyczny, natomiast słuchawka używana w aparatach nadal działała w oparciu o efekt elektromagnetyczny i stalową membranę.
W 1889 roku Amerykanin Almon Brown Strowger wynalazł automatyczną centralę telefoniczną, która początkowo łączyła telefony, z których numer wybierało się za pomocą trzech przycisków, oznaczających kolejno jedności, dziesiątki i setki. Po raz pierwszy telefon z tarczą do wybierania numerów użyto w 1896 roku, a telefon z przyciskami w 1963 roku.
Powstanie telefonu komórkowego wiąże się z wynalezieniem układów scalonych co spopularyzowało bezprzewodową łączność radiotelefoniczną. Działa ona na zasadzie centrali, która wysyła sygnały nadawczo-odbiorcze do szeregu podstacji, obsługujących posiadaczy telefonów komórkowych w swoim zasięgu działania. Istniejące od początku lat osiemdziesiątych przesyłały dźwięki zapisane w sposób analogowy (NMT). Po opracowaniu cyfrowego systemu łączności (GSM) umożliwiającego prawdziwą miniaturyzację telefonu komórkowego, telefonia komórkowa była najdynamiczniej rozwijającym się działem gospodarki światowej. W najbliższych latach planowane jest upowszechnienie telefonów III generacji (UMTS), umożliwiających nie tylko łączność wizyjną z rozmówcą, ale też wykonywanie przy jego pomocy operacji bankowych, oglądanie telewizji, bezproblemową łączność z Internetem czy też obsługę domowych urządzeń.
[edytuj] Rodzaje telefonów
- telefon stacjonarny, który jest związany na stałe z danym konkretnym miejscem, w którym jest zainstalowany.
- telefon komórkowy - rodzaj aparatu telefonicznego, komunikującego się z siecią przy użyciu fal radiowych.
- telefon satelitarny - z wykorzystaniem sztucznych satelitów Ziemi.
- telefon internetowy - typ aparatu telefonicznego, który jednak w przeciwieństwie do tradycyjnych aparatów nie jest podłączany do linii telefonicznej, lecz do Internetu
[edytuj] Ważne numery telefonów w Polsce
[edytuj] Alarmowe
- numer alarmowy z telefonu komórkowego (wszystkie służby) – 112
- policja – 997
- pogotowie ratunkowe – 999
- straż pożarna – 998
- straż miejska – 986
[edytuj] Techniczne
- pogotowie energetyczne – 991
- pogotowie gazowe – 992
- pogotowie ciepłownicze – 993
- pogotowie wodno-kanalizacyjne – 994
[edytuj] Ciekawostki
Pierwszy telefon komórkowy ważył 42,1 kg i był wielkości małej walizki.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Właściwym pomysłodawcą był francuski wynalazca Charles Bourseul (1829-1912), który opublikował w paryskim czasopiśmie L’Illustration (26 sierpnia 1854) artykuł pt : « Transmission électrique de la parole ».
