Ángel Labruna
Z Wikipedii
Ángel Amadeo Labruna | ||
Data i miejsce urodzenia |
28 września 1918 Buenos Aires, Argentyna |
|
Pozycja | lewy napastnik | |
Kariera piłkarska | ||
---|---|---|
Lata | Klub | M (G) |
1939-1959 1959-1960 1960-1961 1961-1961 |
River Plate Buenos Aires Rangers Talca Rampla Juniors Montevideo Platense Buenos Aires |
516(292) |
Reprezentacja narodowa | ||
Lata | Reprezentacja | |
1942-1958 | Argentyna | 37(17) |
Kariera trenerska | ||
Lata | Klub/Reprezentacja | |
1961-1983 | River Plate Buenos Aires Defensores de Belgrano Buenos Aires Platense Buenos Aires Rosario Central Talleres Córdoba Racing Buenos Aires Lanús Buenos Aires Chacarita Juniors Buenos Aires Argentinos Juniors Buenos Aires |
Ángel Amadeo Labruna (28 września 1918 - 20 września 1983) - piłkarz, a następnie trener argentyński.
Labruna (292 bramki) jest najlepszym w historii strzelcem klubu River Plate Buenos Aires i drugim w historii pierwszej ligi argentyńskiej po słynnym paragwajskim piłkarzu Arsenio Erico (293 gole). Był częścią słynnego napadu River Plate, zwanego La Máquina i uważany jest za jednego z najlepszych południowoamerykańskich piłkarzy wszech czasów.
[edytuj] Piłkarz
W futbolu zawodowym Labruna zadebiutował w klubie River Plate Buenos Aires 18 czerwca 1939 roku i pozostał wierny barwom klubowym przez długi okres 20 lat. Wraz ze swym klubem 9-krotnie sięgał po tytuł mistrza Argentyny (1941, 1942, 1945, 1947, 1952, 1953, 1955, 1956 oraz 1957), zdobywając przy tym dwukrotnie koronę króla strzelców (w roku 1943 z 23 golami i w roku 1945 z 25 golami).
Grając na pozycji lewego napastnika współtworzył potęgę klubu River Plate z takimi piłkarzami jak Juan Carlos Muñoz, José Manuel Moreno, Adolfo Pedernera oraz Félix Loustau.
W 1959 roku Labruna zakończył swoje występy w River Plate, w barwach którego rozegrał 516 meczów i zdobył 292 bramki. Następne dwa sezony spędził w Rangers Talca, potem zagrał w Rampla Juniors Montevideo by ostatecznie w wieku 43 lat zakończyć karierę w klubie Platense Buenos Aires.
Labruna w reprezentacji Agentyny rozegrał 37 meczów w trakcie których zdobył 17 goli. Wygrał Copa América (dwukrotnie - w 1946 i 1955) i w wieku 40 lat zagrał w szwedzkich finałach mistrzostw świata w 1958 roku.
Jak większość znakomitych graczy argentyńskich z jego generacji nie mógł udowodnić swej wielkiej wartości na mistrzostwach świata z powodu drugiej wojny światowej. Tak się złozyło, że akurat lata 40. XX wieku były okresem, kiedy futbol argentyński osiągnął najwyższy poziom w całej swojej dotychczasowej historii.
[edytuj] Trener
Po zakończeniu kaiery piłkarskiej Labruna nie chcąc zrywać z futbolem postanowił zostać trenerem. Jako pomocnik trenera, a następnie już samodzielny trener pracował w następujących klubach: River Plate Buenos Aires, Defensores de Belgrano Buenos Aires, Platense Buenos Aires, Rosario Central, Talleres Córdoba, Racing Buenos Aires, Lanús Buenos Aires, Chacarita Juniors Buenos Aires oraz Argentinos Juniors Buenos Aires.
W okresie, gdy Labruna opiekował się drużyną River Plate, klub ten odniósł wiele sukcesów na arenie krajowej, a grali w nim tacy piłkarze jak Daniel Passarella, Norberto Alonso czy Leopoldo Luque.
Labruna zmarł 20 września 1983 roku i pochowany został na cmentarzu La Chacarita w Buenos Aires.
1 Carrizo • 2 Dellacha • 3 Vairo • 4 Lombardo • 5 Rossi • 6 Varacka • 7 Corbatta • 8 Prado • 9 Menéndez • 10 Rojas • 11 Labruna • 12 Musimessi • 13 Pérez • 14 Edwards • 15 Acevedo • 16 Mouriño • 17 Ramos Delgado • 18 Boggio • 19 Avio • 20 Infante • 21 Sanfilippo • 22 Cruz • trener: Stábile