Łososiowice

Z Wikipedii

Współrzędne: 51°18' N 16°39' E51.3 16.65 (Łososiowice)


Łososiowice
Województwo	dolnośląskie
Powiat	wołowski
Gmina	Wołów
Sołtys	Irena Sirant
Położenie	51° 18' N 16° 39' E
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności	219
Strefa numeracyjna (do 2005)	71
Kod pocztowy	56-100
Tablice rejestracyjne	DWL
Położenie na mapie Polski Łososiowice

Łososiowice (niem. Losswitz)– wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wołowskim, w gminie Wołów.

[edytuj] Historia

Nazwa wsi pochodzi od staropolskiego słowa oznaczającego łosia (nie łososia). Wspomniana po raz pierwszy w 1208.^[1] Następnie w 1289, gdy jako wieś Łososzkowice, wraz z Żyrkowem (obecnie: Żerków), została przez Przemka ścinawskiego zapisana klasztorowi w Lubiążu. Splądrowana przez wojska husyckie w 1431 r. W XV wieku liczne klęski głodu. Miejscowi właściciele ziemscy Falkenhaynowie faworyzowali w XVI wieku reformację w tych okolicach. W XVII wieku spustoszona przez wojska saskie i epidemie. W XVIII wieku klęski głodu oraz spustoszenia wojenne (wojna siedmioletnia). Od końca XVIII wieku poprawa sytuacji ekonomicznej związana z rozwojem hodowli owiec. Włączona do majątku ziemskiego von Hoymów z siedzibą w Żerkowie. Znaczna część ludności była bezrolnymi pracownikami majątku.

W 1855 Julius Freiherr von Richthofen (1804-1890, z linii von Heinersdorf) kupił majątek Łososiowice (250 ha), a w 1865 sprzedał go Alexandrowi Freiherr von Richthofen (1840-1900, z linii von Gäbersdorf-Romberger). Był on w latach 1874-80 naczelnikiem okręgu Żerków (niem. Amtsbezirk Sürchen), wówczas z siedzibą w Łososiowicach, obejmującego także Żerków i Lipnicę . W 1884 sprzedał on majątek Oskarowi Trocger z Drezna-Blasewitz za sumę 180.000 marek. W gazecie powiatowej (Heimatblatt des Kreises Wohlau) określono stan budynków i upraw w sprzedanym majątku Łososiowice jako bardzo zły. Von Richthofenowie z Łososiowic byli krewnymi słynnego lotnika niemieckiego Manfreda von Richthofen.

W 1874 otwarto połączenie kolejowe Wrocław-Szczecin ze stacją Łososiowice. W XIX wieku dziedzicznymi sołtysami wsi (niem. Erbscholtiseibesitzer) byli członkowie miejscowej rodziny Stober. W 1939 we wsi mieszkało 395 osób.

W czasie II wojny światowej zajęta bez walk przez Armię Czerwoną. Zasiedlona przeważnie przez repatriantów z terenów obecnej Ukrainy. W latach 1952-1956 funkcjonował Rolniczy Zespół Spółdzielczy "Chłopska Droga" w Łososiowicach. Część majątku przekształcono w PGR z siedzibą w Naborowie, zlikwidowany w 1995 r. We wsi działała szkoła podstawowa do początku lat 90. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego. Wieś posiada oświetlenie uliczne, wodociąg od 1975 oraz kanalizację od 2005 zbudowaną z pomocą Unii Europejskiej.

We wsi jest zabytkowy kościół św. Jadwigi z 1701 (wzm. w 1638), barokowy, z emporą we wnętrzu. Przy wejściu trzy nagrobki rodziny Stober (z 1869, 1892 i 1908). Do 1945 istniała tu parafia rzymskokatolicka (obecnie w Brzegu Dolnym), do której należał kościół filialny w Jodłowicach. Ostatni proboszcz tej parafii Alois Pohl zginął prawdopodobnie w czasie ofensywy Armii Czerwonej w styczniu 1945.