Śląskie Techniczne Zakłady Naukowe
Z Wikipedii
Śląskie Techniczne Zakłady Naukowe (nazywana również Śląskimi) - średnia szkoła techniczna w Katowicach.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Została powołana do życia dekretem Sejmu Śląskiego z 30 marca 1931 roku. Jednakże już we wrześniu 1928 roku rozpoczęto budowę gmachu, o kubaturze 172 tys. metrów sześciennych, która trwała 3 lata. Wielkość szkoły powodowała, że była drugą co do wielkości szkołą tego typu w Europie, o niespotykanym wyposażeniu, oryginalnych pracowniach, własną halą hutniczą z piecem odlewniczym, siłownią produkującą prąd elektryczny dla okolicznej dzielnicy. W założeniach, po pewnym czasie miała się przekształcić w Politechnikę Śląską.
Szkoła zainaugurowała swoją działalność w roku szkolnym 1930/31. Poświęcenia gmachu ŚTZN dokonał 21 października 1933 r. ordynariusz diecezji Katowickiej ks. biskup Stanisław Adamski w obecności Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego, Wojewody śląskiego Michała Grażyńskiego oraz marszałka Sejmu śląskiego Konstantego Wolnego. Szczególnie pielęgnowaną tradycją do dnia dzisiejszego jest obowiązek noszenia mundurków przez uczniów, podnosząc prestiż szkoły.
Przed wojną w murach szkoły w ciągu 4 lat kształcili się technicy mechanicy, elektrotechnicy, technicy budowlani, drogowi i chemicy. Po wybuchu II wojny światowej szkołę przekształcono w niemiecką szkołę inżynierską, a po wojnie na powrót otworzono technikum. Przedwojenni absolwenci otrzymali wtedy tytuł inżyniera w uznaniu wartości przedwojennej matury i poziomu kształcenia.
W 1972 roku Śląskie Techniczne Zakładu Naukowe musiały opuścić pierwotny gmach ŚTZN przy ulicy (obecnie) Krasińskiego 8 w Katowicach. Stało się tak na mocy porozumienia zawartego pomiędzy ówczesnym rektorem Politechniki śląskiej a dyrektorem Zjednoczenia Hutnictwa Żelaza i Stali w Katowicach. Na tym przeniesieniu szkoła bardzo straciła. Politechnika zajęła ogromny budynek, z licznymi laboratoriami, warsztatami i internatem, a Śląskie otrzymały 3 tymczasowe niewielkie budynki rozrzucone po kilku sąsiadujących miastach. Obiecane budynki zastępcze nie zostały szkole oddane. Wydział elektryczny z częścią klas hutniczych, internatem i warsztatami przeniesiono do Dąbrowy Górniczej, wydział chemiczny przeniesiono do Technikum Hutniczego w Katowicach-Szopienicach, wydział hutniczy razem z dyrekcją i administracją szkoły przeniesiono do budynku Zespołu Szkół Mechaniczno-Elektrycznych w Katowicach przy ul. Zawadzkiego 26 (obecnie ul. Sokolskiej 26), wydział mechaniczny wraz z wydziałem dla pracujących do budynku ZSZ Huty Baildon.
Działania takie miały wyraźnie na celu zaszkodzenie Śląskim i były działaniami politycznymi. Nauczyciele, rodzice i młodzież byli zaskoczeni takim traktowaniem szkoły, która do 1970 roku wykształciła 16 tys. absolwentów i postanowili bronić zasłużonej dla śląska placówki.
Decyzją Kuratora Oświaty i Wychowania z 8 czerwca 1975 roku, połączono ŚTZN i Zespół Szkół Mechaniczno-Elektrycznych w jedną jednostkę o nazwie Śląskie Techniczne Zakłady Naukowe, z siedzibą w budynkach przy ulicy Zawadzkiego 26 (obecnie Sokolska 26), w których szkoła mieści się do tej pory.
[edytuj] Kierunki
Obecnie w murach Śląskich kształcą się specjaliści:
w Technikum młodzieżowym:
- technik analityk (dawniej technik chemik analityk),
- technik ochrony środowiska,
- technik mechatronik,
- technik elektryk (specjalizacja maszyny elektryczne),
- technik elektronik (specjalizacja systemy i sieci komputerowe),
- technik mechanik (specjalizacja komputerowe przygotowanie produkcji),
- technik teleinformatyk;
w Szkole policealnej:
- technik informatyk,
- technik BHP;
w Technikum uzupełniającym dla dorosłych:
- technik elektryk,
- technik mechanik,
- technik telekomunikacji.
Absolwenci Śląskich są dobrze wykształconymi i cenionymi pracownikami, co jest wynikiem dobrej kadry nauczycielskiej, dobrze wyposażonych laboratoriów i ciągłego przystosowywania się szkoły do wymagań zmieniającego się rynku pracy (np. mechatronika, której 5 lat temu jeszcze nie było w programie nauczania).
Jednym z wykładowców tej szkoły był Paweł Steller, do znanych absolwentów należy m.in. Zygmunt Szkocny, Stanisław Padlewski, Piotr Kupicha.
