Żbik
Z Wikipedii
Żbik | |||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | ssaki | ||||||||||||||||||||||||||||
Podgromada | ssaki żyworodne | ||||||||||||||||||||||||||||
Szczep | łożyskowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | drapieżne | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | kotowate | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzaj | Felis | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | żbik | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
Felis silvestris | |||||||||||||||||||||||||||||
(Schreber, 1775) | |||||||||||||||||||||||||||||
Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka w Wikispecies | |||||||||||||||||||||||||||||
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Żbik (Felis silvestris) - przedstawiciel kotowatych, po raz pierwszy opisany przez Karola Linneusza w 1758 roku (pod nazwą Felis catus), na podstawie wyglądu kota domowego. Obecną nazwę nadał żbikowi w 1775 roku niemiecki przyrodnik Schreber, który w Niemczech obserwował zwierzę w naturze. Wg oficjalnie przyjętej klasyfikacji żbiki (sensu largo) dzieli się na trzy podstawowe grupy:
- F. silvestris silvestris (żbik europejski)
- Felis silvestris lybica (kot nubijski)
- Felis silvestris ornata (kot stepowy)
Spis treści |
[edytuj] Występowanie
- - Europa
- - Kaukaz
- - Azja Mniejsza
Zamieszkuje gęste lasy obszarów górskich. Najlepiej czują się na skraju kompleksów leśnych. Znajdując schronienie wśród drzew, a polując na terenach otwartych: łąkach, śródleśnych polanach, na polach.
Szacuje się, że w Polsce we wschodniej części Karpat żyje nie więcej niż 200 żbików.
[edytuj] Pokarm
Żbiki żywią się małymi ssakami, gryzoniami, ptakami, rybami, żabami, małymi sarnami, jelonkami i jagniętami, a czasem nawet polują na owady.
[edytuj] Wygląd
Sierść gęsta i długa jest barwy żółtawoszarej w ciemne pręgi. Powyżej opuszek, na tylnych kończynach czarne plamy.
Rozwścieczony żbik kładzie uszy płasko po głowie, otwiera szeroko czerwoną paszczę, przeraźliwie parska, jeży sierść i wygina grzbiet w łuk co sprawia, że olbrzymieje.
[edytuj] Rozmnażanie
Ciąża trwa 65-69 dni. Samica rodzi od jednego do czterech młodych. Samice dojrzewają w wieku 10 miesięcy, a samce rok później.
[edytuj] Ochrona
W 1980 roku żbik został wpisany do aneksu II konwencji berneńskiej i w wielu krajach wprowadzono ograniczenia mające służyć ochronie tych kotów.
Inne nazwy:
- polski (nazwa staropolska): zdeb, zdbik, żdbik
- angielski: wildcat
- francuski: chat sauvage
- niemiecki: Wildkatze, Altwelt-Wildkatze
- rosyjski: дикая кошка, дикий кот
[edytuj] Inne
- w niewoli żbiki żyją 12-18 lat
- polują tylko na ziemi nad ranem i o zmierzchu
- wrogami naturalnymi młodych są łasice i gronostaje
- w porównaniu z europejskim żbik afrykański ma krótsze owłosienie i cieńszy ogon
- z powodu kojarzenia się żbików z kotami domowymi naukowcy uważają, że duża część europejskich drapieżników to mieszańce, tzw. kotożbiki
- kocięta mimo niewielkich rozmiarów i miłego wyglądu potrafią używać swoich zębów i pazurów
[edytuj] Ciekawostki
W języku angielskim istnieje związek frazeologiczny "wildcat strike" (dosłownie: uderzenie żbika), który oznacza ... "dziki strajk" robotników. Na tej podstawie ruch anarchosyndykalistyczny (a konkretnie związek zawodowy Industrial Workers of the World) stworzył symbol czarnego żbika (a nie jak sądzi się powszechnie kota) wpisanego w okrąg, jako charakterystykę dzikich wystąpień robotniczych mających rzekomo w sobie coś z natury żbika.