3 Brandenburska Dywizja Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego
Z Wikipedii
3 Brandenburska Dywizja Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego - lotniczy związek taktyczny Wojska Polskiego.
Sztab dywizji stacjonował w Świdwinie.
Spis treści |
[edytuj] Poprzedniczki dywizji
[edytuj] 3 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego 1944 - 1946
Formowanie 3 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego , prekursorki 3 Dywizji Lotnictwa M-B, rozpoczęto w miejscowości Karłówka na Ukrainie na podstawie rozkazu organizacyjnego z 7 września 1944 roku, powołującego do życia 1 Mieszany Korpus Lotniczy. 17 września przystąpiono do intensywnego szkolenia pilotów 9 plm na lotnisku Krasnogród oraz 10 i 11 plm na lotnisku Karłówka. Po osiągnięciu gotowości bojowej 20 stycznia 1945 roku przystąpiono do przebazowania dywizji na teren Polski. Przeprowadzono je w kilku rzutach powietrznych i naziemnych w lutym i marcu.
Na przełomie marca i kwietnia 1945 roku dywizja wzięła udział w działaniach na kierunku berlińskim, niszcząc samoloty oraz umocnienia wroga. Za wysiłek bojowy w operacji berlińskiej nadano dywizji miano "Brandenburska" i wyróżniono Krzyżem Grunwaldu I klasy.
Po zakończeniu działań bojowych dywizja powróciła do kraju na lotnisko Kutno, a następnie do Krakowa jako 3 Brandenburska Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego. W 1946 roku sztaby związków taktycznych rozformowano, pułki wchodzące w skład dywizji podporządkowano bezpośrednio Dowództwu Wojsk Lotniczych.
[edytuj] 11 Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego 1951 - 1963
W związku z wybuchem konfliktu koreańskiego, Sztab Generalny WP rozkazem nr 0096/Org. z 11 grudnia 1951 roku rozkazał Dowódcy Wojsk Lotniczych ponowne sformowanie związków taktycznych i jednostek logistycznego zabezpieczenia. Wśród formowanych związków taktycznych była 11 Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego - późniejsza 3 Dywizja Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego. Rozkaz zakładał, że w skład bezpośredniego podporządkowania dowództwu 11 DLM wejdą następujące jednostki: 11 pułk lotnictwa myśliwskiego, 24 pułk lotnictwa myśliwskiego, 27 pułk lotnictwa myśliwskiego,75 kompania łączności, 47 Ruchome Warsztaty Remontowe Lotnictwa. Rozkaz zakładał sformowanie tych jednostek w okresie od maja do grudnia 1951 roku. Trudna sytuacja ekonomiczna kraju spowodowała, że realizacja tego rozkazu stała sie niemożliwa. W tej sytuacji opracowano rozkaz 0078/Org. z 19 listopada 1952 roku, który zakładał formowanie lotniczych związków taktycznych o składzie dwóch pułków. W myśl tego rozkazu zaniechano formowania 24 i 27 plm.
11 DLM został podporządkowany 26 plm z 9 DLM, któremu jako miejsce stałej dyslokacji wyznaczono Zegrze Pomorskie, oraz 40 plm, który przeszedł z 7 DLM. Miejscem stałego bazowania 40 plm i pozostałych jednostek dywizji został Świdwin.
40 pułk lotnictwa myśliwskiego przebazował się do Świdwina rzutem powietrznym 17 stycznia 1953 roku z lotniska Mierzęcice, na którym stacjonował. 26 pułk lotnictwa myśliwskiego przebazował się do Zegrza Pomorskiego w październiku. 2 października 1953 roku rzut kołowy przybył eszelonem na stację Koszalin).
Na potrzeby szkolenia personelu latającego rozkazem DWL nr 02/Org. z 3 lutego 1953 roku został sformowany poligon lotniczy nr 6 w Podborsku. Od sierpnia do grudnia 1953 roku personel latający i techniczny 26 i 40 plm został przeszkolony na samolotach MiG-15, które zastąpiły samoloty Jak-23. Zdolność bojową jako związek taktyczny dywizja osiągnęła pod koniec 1956 roku. Przyczyną tak długiego dochodzenia do pełnej zdolności bojowej był brak personelu latającego oraz niski poziom jego wyszkolenia, spowodowany przyspieszonym trybem szkolenia i zaniżeniem wymagań wobec kandydatów na pilotów.
14 listopada 1957 roku rozkazem MON nr 098 wyszedł z bezpośredniego podporządkowania 26 plm, a dywizji został podporządkowany 4 pułk lotnictwa myśliwskiego stacjonujący w Goleniowie.
[edytuj] 5 Brandenburska Dywizja Lotnictwa Myśliwskiego 1963 - 1971
Dziedzictwo tradycji 3 Brandenburskiej Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego nadano dywizji rozkazem MON nr 55/MON z 7 października 1963 roku, zmieniając jednocześnie dotychczasową nazwę dywizji. Rozkazem tym dywizja została przemianowana na 5 Brandenburską Dywizję Lotnictwa Myśliwskiego. W 1964 roku pierwsza część personelu latającego i technicznego została przeszkolona na samolotach MiG-21. 4 i 40 plm otrzymały po jednej eskadrze tych samolotów i od 1 kwietnia 1965 roku rozpoczęto szkolenie na tym typie samolotu. Dywizja, jako jedna z pierwszych, eksploatując samoloty MiG-21, brała udział w prestiżowych pokazach i ćwiczeniach. Piloci dywizji jako pierwsi dokonali lądowania na migach na autostradzie. Pierwszym pilotem, który tego dokonał, był kpt. pil. Zbigniew Biedrzycki z 4 plm.
[edytuj] 3 Brandenburska Dywizja Szturmowa 1971 - 1982
Zgodnie z zarządzeniem Szefa Sztabu Generalnego nr 012/Org. z 6 marca 1971 roku 3 DLM została przemianowana na 3 Brandenburską Dywizję Szturmową. Prawie równocześnie zarządzeniem Szefa Sztabu Wojsk Lotniczych nr 03 z 27 marca 1971 roku 3 BDLSzR zostały podporządkowany 8 Pułk Lotnictwa Szturmowego stacjonujący w Mirosławcu i 32 Pułk Lotnictwa Rozpoznania Taktycznego i Artyleryjskiego stacjonujący w Sochaczewie Jednocześnie odszedł ze składu dywizji 4 plm stacjonujący w Goleniowie. Zmiana podległych pułków spowodowała zmianę zadań wykonywanych przez dywizję
W latach siedemdziesiątych dywizja odniosła wiele sukcesów. Zdobyła tytuł Mistrza Gospodarności, a 9 maja 1975 roku została odznaczona Orderem Sztandaru Pracy 1 klasy.
[edytuj] 3 Brandenburska Dywizja Lotnictwa Myśliwsko - Bombowego
W wykonaniu zarządzenia DWL nr 06 z 23 lutego 1982 roku 3 BDLSzR została przemianowana na 3 Dywizję Lotnictwa Myśliwsko - Bombowego przejmując jednocześnie w bezpośrednie pod porządkowanie 3 Pułk Lotnictwa Myśliwsko – Bombowego stacjonujący w Bydgoszczy i wyposażony w samoloty Su-7, których resurs dobiegał końca. We wrześniu 1988 roku dokonano przemianowania 3 plmb na 3 Pomorski Lotniczy Pułk Szkolno-Bojowy. Na wyposażenie pułk otrzymał samoloty PZL TS-11 Iskra. Równolegle z przejęciem 3 plmsz nastąpiło przekazanie w bezpośrednie podporządkowanie DWL 32 plrta stacjonującego w Sochaczewie.
Lata 1985—1988 to okres wprowadzenia na wyposażenie 40 i 8 pułku samolotów Su-22. Wprowadzane sukcesywnie, zasadniczo wpłynęły na możliwości zastosowania bojowego siłę uderzeniową dywizji i jej strukturę. Zmieniły się także zadania i system szkolenia.
W 1992 roku rozformowano 3 lpszb w Bydgoszczy i dywizja kontynuowała proces szkolenia lotniczego w składzie dwóch pułków: 8 plmb w Mirosławcu, 40 plmb w Świdwinie, 86 bł w Świdwinie, 47 PWL w Świdwinie, 28 RWNS w Świdwinie. 15—16 grudnia 1997 roku wyszły z podporządkowania dywizji 8 i 40 pułk oraz 47 PWL i 28 RWNS oraz Klub Garnizonowy. Zostały one podporządkowane Dowództwu 2 KOP w Bydgoszczy. Dywizji pozostał w bezpośrednim podporządkowaniu tylko 86 batalion łączności.
1 czerwca 1998 roku odbyła się ostatnia, uroczysta, pożegnalna zbiórka sztabu i jednostek dywizji z udziałem jej byłych dowódców i żołnierzy. 28 grudnia 1998 roku złożono dowódcy Grupy Likwidacyjnej 4 Korpusu Lotniczego w Poznaniu meldunek o rozformowaniu 3 DLMB i 86 bł.
Na bazie rozformowanej 3 Dywizja Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego powstała 1 Brygada Lotnictwa Taktycznego
[edytuj] Dowódcy
- płk pil. Jan Chłusowicz 1944-1946
- płk pil. Jan Czapliński 1952-l954
- płk pil. Zdzisław Ulanowski 1954-1957
- płk dypl. pil. Wiktor Iwoń 1957- 1965
- płk dypl. pil. Adam Bidziński 1965- 1972
- gen. bryg. pil. Michal Polech 1972-1977
- płk dyp.l. pil. Jerzy Radwański 1977-1979
- gen. bryg. pil. Józef Tenerowicz 1979-l 985
- płk dypl. pil. Kazimierz Dziok 1985-1991
- płk dypl. pil. Stanisław Targosz 1991- 1994
- gen. bryg. pil. Tadeusz Kuziora 1994-1997
- płk dypl. Henryk Czyżyk 1997-1998
[edytuj] Rozformowanie
28 grudnia 1998 roku Dywizję rozformowano a jej oddziały po przeformowaniu weszły w skład 1 Brygady Lotnictwa Taktycznego.
