Adam Hodysz
Z Wikipedii
Adam Hodysz (ur. 1940), szef gdańskiej delegatury UOP (1990-1993), funkcjonariusz Służby Bezpieczeństwa (1964-1984).
W kontrwywiadzie od 1 sierpnia 1964 r., następnie - w 1974 r. - przeniesiony do Wydziału Śledczego KWMO w Gdańsku[1].
Od końca 1978 współpracował z opozycją demokratyczną a potem z Solidarnością, przekazując ważne informacje, głównie za pośrednictwem Aleksandra Halla. Dzięki jego informacjom udało się m in. zdemaskować agenta SB, Edwina Myszka, współzałożyciela WZZ (Wolnych Związków Zawodowych)[2].
5 marca 1984 r. A. Hodysz złożył podanie o zwolnienie ze służby. Aresztowany 24 października 1984 roku. Po zatrzymaniu trafił do jednej celi z Grzegorzem Piotrowskim, kapitanem SB aresztowanym dzień wcześniej[3] (23.10.1984) w związku podejrzeniami o porwanie i zabójstwo ks. Jerzego Popiełuszki. Skazany na 6 lat więzienia. Wyszedł na wolność w 1988.
W latach 1990-1993 pełnił funkcję szefa delegatury Urzędu Ochrony Państwa w Gdańsku. W 1992 gdańska delegatura UOP pod jego kierownictwem w związku realizacją uchwały lustracyjnej Sejmu z 28 maja 1992[4] przekazała Ministrowi Spraw Wewnętrznych, Antoniemu Macierewiczowi akta agenta SB pseud. "Bolek" dotyczące urzędującego Prezydenta RP Lecha Wałęsy.
Po ujawnieniu listy Macierewicza[5], która spowodowała gwałtowne odwołanie rządu Jana Olszewskiego w nocy z 4 na 5 czerwca 1992, Adam Hodysz stracił stanowisko. Został odwołany przez Andrzeja Milczanowskiego, nowopowołanego szefa MSW, na wniosek Prezydenta RP Lecha Wałęsy.
Później pracował w centrali Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Warszawie. Odszedł w stan spoczynku w stopniu podpułkownika.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Funkcjonariusze WKMO (WUSW/UOKPP) w Gdańsku, Fundacja Orientacja, 5 lipca 2005
- ↑ Jarosław Kurski: Adam Hodysz, Gazeta Wyborcza, 22 lipca 2005
- ↑ W. Sumliński, Ł. Kurtz, M. Mejaran: Teatr Kiszczaka, Tygodnik "Wprost" Nr 1195, 30.10.2005
- ↑ Uchwała w sprawie zobowiązania ministra spraw wewnętrznych do przedstawienia pełnej informacji na temat osób pełniących niektóre funkcje publiczne będących współpracownikami Służby Bezpieczeństwa w latach 1945-1990 (Monitor Polski 1992, nr 16, poz. 116)
- ↑ fragment negocjacji Prezydenta Lecha Wałęsy z szefami klubów parlamentarnych w nocy 4 na 5 czerwca 1992 r.