Aleksander Hall

Z Wikipedii

Aleksander Hall
Data i miejsce urodzenia	20 maja 1953 Gdańsk
Minister ds. współpracy z organizacjami politycznymi i stowarzyszeniami
Okres urzędowania	od 12 września 1989 do 12 października 1990
Przynależność polityczna	"Solidarność"
Poprzednik	brak (utworzono ministerstwo)
Następca	Artur Balazs

Aleksander Hall (ur. 20 maja 1953 w Gdańsku) – polski polityk, historyk, działacz opozycji w PRL, minister w rządzie Tadeusza Mazowieckiego, poseł na Sejm I i III kadencji.

Żonaty z Katarzyną Hall, od 2007 minister edukacji narodowej.

Ukończył w 1971 studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Gdańskiego. Obronił następnie pracę doktorską na temat życia i myśli Charles'a de Gaulle'a.

Od 1977 uczestniczył w Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, w trakcie rozłamu w tej organizacji poparł Leszka Moczulskiego. Po rocznym okresie działania w Zespole Inicjatywy Obywatelskiej założył i kierował opozycyjnym Ruchem Młodej Polski, do 1981 redagował pismo "Bratniak". Jego ówczesną narzeczoną była Matylda Sobieska, tajny współpracownik Służby Bezpieczeństwa PRL o kryptonimie "Andrzej".

W Sierpniu 1980 uczestniczył w strajku w Stoczni Gdańskiej. 27 września 1981 był wśród sygnatariuszy deklaracji założycielskiej Klubów Służby Niepodległości, pełnił funkcję doradcy Lecha Wałęsy. Po wprowadzeniu stanu wojennego do 1984 ukrywał się, zasiadał w niejawnych władzach "Solidarności", redagował do 1989 czasopisma podziemne. Współpracował z "Tygodnikiem Powszechnym".

W 1989 brał udział w obradach plenarnych Okrągłego Stołu. W tym samym roku nie wziął udziału w wyborach do Sejmu kontraktowego. W rządzie Tadeusza Mazowieckiego został ministrem ds. współpracy z organizacjami politycznymi i stowarzyszeniami. Przewodniczył Forum Prawicy Demokratycznej (1990-1991), działał następnie jako wiceprzewodniczący Unii Demokratycznej (1991-1992), przewodniczący Partii Konserwatywnej (1992-1996), był współtwórcą Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego.

Sprawował mandat posła na Sejm w latach 1991-1993 (z ramienia Unii Demokratycznej oraz 1997-2001 (z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność). Po porażce w wyborach parlamentarnych w 2001 z listy Platformy Obywatelskiej zrezygnował z czynnego udziału w polityce, skupiając się na pracy naukowej. W 2004 odmówił przyjęcia mandatu poselskiego przynależnego mu po wybranym do Parlamentu Europejskiego pośle PO. W 2006 przystąpił do komitetu honorowego ubiegającego się o reelekcję kandydata na prezydenta Gdańska Pawła Adamowicza (PO).

Autor wielu publikacji prasowych i książek: Polskie patriotyzmy (1997), Pierwsza taka dekada (2000), Charles de Gaulle (2002).

[edytuj] Linki zewnętrzne

• De Gaulle patrzy na Polskę, rozmowa Jarosława Kurskiego z Aleksandrem Hallem, "Gazeta Wyborcza" z 29 grudnia 2007
• Strona sejmowa posła III kadencji