Adolf Beck
Z Wikipedii
Adolf Beck (ur. 1 stycznia 1863 w Krrakowie, zm. 1942 we Lwowie) – polski neurofizjolog, profesor fizjologii w Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie.
Adolf Beck urodził się w ubogiej żydowskiej rodzinie, w 1863 roku w Krakowie. W rodzinnym mieście ukończył gimnazjum i studia medyczne. Jeszcze podczas studiów odkrył zjawisko desynchronizacji czynności elektrycznej mózgu w odpowiedzi na bodźce. Praca doktorska Oznaczenie lokalizacyi w mózgu i rdzeniu za pomocą zjawisk elektrycznych [1], przedstawiona została 20 października 1890. Głównym celem tych badań było wykorzystanie elektrofizjologii do lokalizacji funkcji w mózgu. Niejako ubocznym ich efektem było odkrycie elektroencefalogramu (EEG), dla którego Beck zaproponował nazwę aktywny prąd niezależny, w odróżnieniu od prądów wywołanych stymulacją. Podobnie jak inni, zajmujący się podówczas podobną tematyką, nie wiedział o wcześniejszych pracach Catona. Jego rozprawa stanowiła głębsze od innych studium problemu lokalizacji funkcji sensorycznych w mózgu jak i samego elektroencefalogramu. Wyniki opublikował w najszerzej podówczas czytanym piśmie fizjologicznym Centerblatt für Physiologie[2]. Jego krótki artykuł rozpętał burzę pretensji do palmy pierwszeństwa. Beck odpowiedział skromnie, że technikę badania potencjałów nerwów i konstrukcję elektrod opracował Du Bois-Reymond, więc zastosowanie znanej techniki do rozwiązania nowego problemu nie zasługuje na miano odkrycia. Stwierdził ponadto, że motywem podjęcia tych eksperymentów był konkurs ogłoszony w październiku 1888 przez profesora Napoleona Cybulskiego, który jest w związku z tym autorem idei. Dyskusję uciął Richard Caton, cytując publikacje swoich prac z roku 1875.
W latach 1895-1935 był profesorem fizjologii Uniwersytetu Lwowskiego, zaś w roku akademickim 1912/13 pełnił funkcję rektora tej uczelni. Od 1935 był profesorem honorowym UJK. Był też członkiem PAU i członkiem czynnym Towarzystwa Naukowego we Lwowie. Był pierwszym honorowym członkiem i laureatem medalu Polskiego Towarzystwa Fizjologicznego.
Popełnił samobójstwo w obozie Janowskim w sierpniu 1942.
[edytuj] Prace
- "Researches on the Sense of Taste in a Tongueless Human Being" (z Napoleonem Cybulskim) 1887
- "Die Ströme der Nervencentren" 1890
- "On the Present State of the Theory of Localizing the Functions of the Brain" 1892
- "Hermann Helmholtz " 1894
- "On the Vital Processes and Methods for Their Investigation" 1895; z Cybulskim
- "Further Investigations on the Electrical Processes in the Brain", 1896
- "Dreams and Their Causes" 1896
- "Die Erregbarkeit Verschiedener Nervenstellen" 1897
- "Zur Untersuchung der Erregbarkeit der Nerven" 1898
- "On Color-Blindness, Artificially Produced" 1899.
- "Zur Lehre Munk's über Beginn und Reihenfolge in der Ausbreitung der Bewegungen bei Rückenmarksreflexen, wie bei Tätigkeit der sogenannten „Prinzipalzentren“" 1910 (z Gustavem Bikelesem)
- "Die sogenannten Berührungsreflexe Munk's und die reflektorische Zehenbeugung bei Reizung der Fusssohle" 1910 (z Gustavem Bikelesem).
- Adolf Beck, Napoleon Cybulski, Stanisław Bądzyński, Kazimierz Bruno Rzętkowski Fizjologia człowieka. 1915
Przypisy
[edytuj] Bibliografia
- Coenen AML, Zajachkivsky O, Bilski R. (1998). Scientific priority of A. Beck in the neurophysiology. Experimental and Clinical Physiology and Biochemistry, 1, 105-109.
