Ahmed ibn Fadlan
Z Wikipedii
Ahmed ibn Fadlan ibn al-Abbas ibn Raszyd ibn Hamad (arab.: أحمد إبن فضلان إبن ألعباس إبن رشيد إبن حماد) był arabskim pisarzem i podróżnikiem z X wieku. Znany przede wszystkim z swojego sprawozdania z poselstwa w imieniu abbasydzkiego Kalifa do wodza Bułgarów Wołżańskich, zwanego Kitāb ilā Malik al-Saqāliba (كتاب إلى ملك الصقالبة).
[edytuj] Zachowane fragmenty
Przez długi czas znano jedynie niewielką część pracy przekazaną w słowniku geograficznym Jakuta ibn Abdallaha al-Hamawiego (pod tytułami Itil, Atil, Baszkirzy, Bułgarzy, Chazarowie, Chorezm, Ruś Kijowska), opublikowanym w roku 1823 przez Fraehna. Dopiero w 1923 manuskrypt odkrył turecki uczony baszkirskiego pochodzenia Zeki Walidi Tuhan w bibliotece przy meczecie w mieście Meszhedzie. Rękopis MS 5229 datuje się na XIII wiek (VII wiek od hidżry) i składa się z 420 stron (210 kart).
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Journal of Arabic and Islamic Studies 3 (2000), containing "Ibn Fadlan and the Rūsiyyah", by James E. Montgomery, z tłumaczeniem na angielski części odnoszących się do Rusi.
- Risala: Poselstwo Ibn Fadlana do Bułgarii Wołżańskiej
- Encyklopedia Ukrainy
- Dziedzictwo muzułmańskie
- Kroraina (on Bulgarian)
[edytuj] Źródła
- Gordon, Stewart. When Asia was the World: Traveling Merchants, Scholars, Warriors, and Monks who created the "Riches of the East" Da Capo Press, Perseus Books, 2008. ISBN 0-306-81556-7.