Albatros czarnobrewy

Z Wikipedii

Albatros czarnobrewy
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	rurkonose
Rodzina	Albatrosy
Rodzaj	diomedea
Gatunek	Albatros czarnobrewy
Nazwa systematyczna
Diomedea melanophris
Status ochronny
Kategoria zagrożenia (CzKGZ) EX EW CR EN VU NT LC Kategoria: niższego ryzyka
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Albatros czarnobrewy (Diomedea melanophris) – gatunek dużego ptaka z rodziny albatrosów, przebywającego w południowych częściach Oceanu Spokojnego, Atlantyckiego i Indyjskiego. Gniazduje na odległych wyspach np. Auckland, Tristan da Cunha, czy Południowa Georgia, na których nie ma praktycznie żadnych wrogów.

Spis treści 1 Charakterystyka 1.1 Morfologia 2 Występowanie 3 Pożywienie 4 Rozród 5 Źródło:

[edytuj] Charakterystyka

[edytuj] Morfologia

Wygląd zewnętrzny: Nieznaczny dymorfizm płciowy. Dziób długi, żółty, haczykowato wygięty z różowym koniuszkiem. Małymi nozdrzami wydziela nadmiar soli i soki żołądkowe. Gatunek ten zawdzięcza swoją nazwę ciemnej prędze pór wokół oczu, wyraźniejszej u dorosłych ptaków. Obie płcie mają brązowawe pióra na wierzchniej stronie skrzydeł, ciemne lotki, szary ogon i ciemny skraj spodniej strony skrzydeł. Reszta jest biała.

Rozmiary: Długość - 80-95 cm. Rozpiętość skrzydeł - 2-2,5 m.

Waga: 3-5 kg.

[edytuj] Występowanie

Środowisko Mimo swoich rozmiarów albatros czarnobrewy ma dość słabo rozwinięte mięśnie pomagające w locie. Podczas latania skazany jest na wiatr, dlatego spotyka się go zazwyczaj w regionach pomiędzy 30, a 60° szerokości południowej, gdzie wieją dość silne wiatry, konieczne do szybowania nad morzem. Najchętniej lata w regionach subarktycznych, na południe od 40 równoleżnika. Chłodne wody są też bogatsze w ryby. Albatrosy z mórz południowych niechętnie pokonują równikowe pasmo bezwietrzne, ale albatros czarnobrewy jest wyjątkiem.

Zasięg występowania Oceany półkuli południowej. Gniazduje na odległych wyspach oceanów: Spokojnego, Atlantyckiego oraz Indyjskiego.

[edytuj] Pożywienie

Albatros czarnobrewy najczęściej szybuje z rozciągniętymi skrzydłami na wysokości 15-20 m nad morzem. Na tej wysokości może najskuteczniej wykorzystywać prądy powietrzne i obserwować ewentualną zdobycz. Albatros czarnobrewy żywi się głównie ośmiornicami, kalmarami, skorupiakami i wieloma gatunkami ryb. Czasem chwyta też mniejsze ptaki. Poza tym ten gatunek albatrosa uwielbia odpady i nierzadko widuje się stada tych albatrosów podążające za statkami w oczekiwaniu na resztki wyrzucone za burtę. Albatros pije wodę morską i potężnymi gruczołami nosowymi wydziela z ciała nadmiar silnie stężonego roztworu soli.

[edytuj] Rozród

Albatros czarnobrewy gniazduje w niewielkich koloniach, na wyspach odległych od lądu. Pary tworzą się na całe życie, ale spotykają się tylko raz na rok w okresie lęgowym. Samiec pierwszy dociera na gniazdowisko. Kiedy powróci samica, ptaki rozpoczynają taniec godowy, któremu towarzyszy głośne nawoływanie. Ptaki krążą wokół siebie z szeroko rozpostartymi skrzydłami i kłapią głośno dziobami. Para albatrosów czarnobrewych wybiera na gniazdo wyżej położone miejsca. Buduje gniazdo z błota lub gliny. Samica składa potem jedno jajo. Najpierw zaczyna je wysiadywać samiec, a samica odlatuje na żer na morze. Po wykluciu się pisklęcia oboje rodzice karmią je częściowo strawionym pokarmem. Para dzieli pracę w ten sposób, że kiedy jedno z rodziców pilnuje potomka, drugie posila się i przynosi pokarm młodemu.

Dojrzałość płciowa: W 4-7 roku.

Pora lęgowa: Raz na dwa lata.

Jaja: Samica znosi zawsze tylko jedno, duże jajo z rudo-brązowymi cętkami.

Okres wysiadywania: Ok. 2 miesięcy.

Wychowywanie piskląt: Ponad 9 miesięcy.

[edytuj] Źródło:

• "Encyklopedia zwierząt od A do Z" Warszawa 1999