Albin Małysiak

Z Wikipedii

bp Albin Małysiak CM

Dewiza: Ave Maria Zdrowaś Maryjo
Data wyboru	14 stycznia 1970
Urodzony	12 czerwca 1917

Albin Małysiak CM (ur. 12 czerwca 1917 w Koconiu koło Żywca), polski duchowny katolicki, biskup senior krakowski.

Pochodzi z rodziny kupieckiej. W latach 1936-1941 uczęszczał do Instytutu Teologicznego Księży Misjonarzy w Krakowie, 12 kwietnia 1936 złożył śluby wieczyste w Krakowie w Zgromadzeniu Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo (C.M.). Święcenia kapłańskie przyjął 1 maja 1941 w Krakowie z rąk biskupa Stanisława Rosponda. Pracował początkowo jako wikariusz i katecheta w Zembrzycach koło Wadowic, gdzie w czasie okupacji organizował "dożywialnię" dla dzieci i osób wysiedlonych. W latach 1942-1944 pracował w Krakowie, potem w zakładzie dla osób w podeszłym wieku im. Helclów w Szczawnicy. W ramach tajnego nauczania udzielał lekcji łaciny, religii i gimnastyki. Wraz z szarytką, siostrą Bronisławą Wilewską, uratował życie pięciu osobom narodowości żydowskiej, za co 23 listopada 1993 oboje otrzymali tytuł "Sprawiedliwy wśród Narodów Świata", przyznany przez Instytut Yad Vashem w Jerozolimie. 10 października 2007 roku odznaczony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego za bohaterską postawę i niezwykłą postawę wykazaną w ratowaniu życia Żydom podczas II wojny światowej, za wybitne zasługi w obronie godności człowieczeństwa i praw ludzkich Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

W latach 1946-1947 był katechetą w szkole średniej w Tarnowie i wikariuszem miejscowej parafii pw. Najświętszej Rodziny. W 1950 obronił magisterium z teologii na Uniwersytecie Jagiellońskim, w 1952 doktorat teologii. Pracował m.in. w Zakładzie Wychowawczym im. ks. Siemaszki w Krakowie, a od 1954 wykładał w Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy w Krakowie. W 1959 został proboszczem krakowskiej parafii Księży Misjonarzy pw. NMP Z Lourdes. Działał jako duszpasterz akademicki.

14 stycznia 1970 został mianowany biskupem pomocniczym krakowskim, ze stolicą tytularną Beatia; sakry biskupiej udzielił mu 5 kwietnia 1970 ówczesny metropolita krakowski, kardynał Karol Wojtyła. Był wikariuszem generalnym archidiecezji krakowskiej, w Kurii Metropolitalnej nadzorował wydziały katechetyczny, zakonny i gospodarczy. Przeszedł w stan spoczynku w lutym 1993 po osiągnięciu wieku emerytalnego. Brał udział w pracach wielu komisji Episkopatu Polski, m.in. przewodniczył Podkomisji ds. Zakonów Klauzurowych. W latach 1992-1994 wchodził w skład Kolegium Konsultorów Archidiecezji Krakowskiej. Honorowy obywatel Krakowa od 2005 roku.

Ogłosił m.in. Z duszpasterskiej teki (1979) i Szukamy Boga (1991).

[edytuj] Ciekawostki

Po śmierci kardynała Ignacego Jeża 16 października 2007 jest najstarszym żyjącym polskim biskupem.

4 maja 2008 jako pierwszy polski biskup od czasów reformy liturgicznej udzielił grupie wiernych bierzmowania i odprawił mszę pontyfikalną (jako pierwszy na terenie Polski) w Nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego.

Sukcesja apostolska
Konsekrator:	Karol Wojtyła
Współkonsekrator:	Bronisław Dąbrowski FDP
Współkonsekrator:	Julian Groblicki
Data konsekracji	5 kwietnia 1970
Konsekrował
Współkonsekrował
Paweł Socha CM	26 grudnia 1973
Tadeusz Gocłowski CM	17 kwietnia 1983