Aleksander Aksjonow

Z Wikipedii

Aleksander Nikiforowicz Aksjonow (ros. Александр Никифорович Аксенов, biał. Аляксандр Аксёнаў; ur. 9 października 1924 we wsi Kuntarowka w rejonie wietkowskim na Białorusi) - Białorusin, polityk i dypomata radziecki.

Uczestnik II wojny światowej, dowodził plutonem. Od 1944 pracownik Komsomołu. Początkowo sekretarz komitetu miejskiego Komsomołu w Baranowiczach, a od 1950 komitetu obwodowego w Grodnie. Od 1957 pierwszy sekretarz białoruskiego oddziału Komsomołu. W latach 1955-1967 oraz 1971-1990 deputowany do Rady Najwyższej Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. W 1957 ukończył Wyższą Szkołę Partyjną przy KC KPZR. Od 1959 zastępca przewodniczącego białoruskiego oddziału KGB.

W latach 1960-1965 minister spraw wewnętrznych BSRR. Od 1965 pierwszy sekretarz witebskiego komitetu obwodowego KPZR. Od 1971 drugi sekretarz KC Komunistycznej Partii Białorusi (tzn. białoruskiego oddziału KPZR). W latach 1971-1983 członek prezydium Rady Najwyższej BSRR. W latach 1978-1983 prezes Rady Ministrów BSRR.

W 1983 zastąpił Borysa Aristowa na stanowisku ambasadora ZSRR w PRL. W 1985 stanowisko ambasadora od Aksjonowa przejmuje Władymir Browikow. W latach 1986-1989 pełni funkcję przewodniczącego Państwowego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji ZSRR. Na stanowisku tym sprzyja stopniowej liberalizacji mediów radzieckich. Po odejściu na emeryturę wraca na Białoruś nie angażując się wiecej w życie polityczne.

Czterokrotnie odznaczony Orderem Lenina, a także Orderem Rewolucji Październikowej, dwoma Orderami Czerwonego Sztandaru Pracy, Orderem Wojny Ojczyźnianej i Orderem Sławy III klasy.