Aleksiej Brusiłow

Z Wikipedii

Aleksiej Aleksiejewicz Brusiłow, ros. Алексей Алексеевич Брусилов (ur. 19 sierpnia 1853 w Tbilisi, zm. 17 marca 1926 w Moskwie), generał rosyjski.

W armii od roku 1872. Uczestniczył w wojnie rosyjsko-tureckiej w 1877-1878. Następnie do 1906 pracował w Oficerskiej Szkole Kawalerii. Przed I wojną światową dowodził kolejno dywizją kawalerii i korpusem, pełnił też funkcję zastępcy dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego.

Od początku I wojny światowej dowodził skutecznie 8 Armią w czasie walk w Galicji. W marcu 1916 stanął na czele Frontu Południowo-Zachodniego. Zaplanował i przeprowadził w lipcu 1916 udaną ofensywę na Wołyniu (tzw. ofensywa Brusiłowa). Do końca roku jeszcze dwukrotnie podejmował działania zaczepne, jednak nie odniósł tak znaczącego sukcesu jak za pierwszym razem. W czasie rewolucji lutowej 1917 poparł abdykację cara. Od maja do lipca 1917 był wodzem naczelnym armii rosyjskiej. W lipcu podjął kolejną ofensywę, zwaną też ofensywą Kiereńskiego, która ze względu na niskie morale wojsk i słabe wyposażenie szybko się załamała.

W 1920 wsparł swoim autorytetem apel do byłych oficerów carskich, aby wstępowali w szeregi Armii Czerwonej, był też doradcą wojskowym bolszewików, a w latach 1923-1924 inspektorem kawalerii.

Wydał Moi wospominanija.