Alicja Dorabialska
Z Wikipedii
Alicja Dorabialska (ur. 14 października 1897, zm. 7 sierpnia 1975) - fizykochemik, profesor Politechniki Lwowskiej, Warszawskiej i Łódzkiej
Absolwentka II Liceum Ogólnokształcącego im. Emilii Plater w Sosnowcu. Była uczennicą profesora Wojciecha Świętosławskiego w Warszawie oraz Marii Skłodowskiej-Curie w Paryżu. Należała do Towarzystwa Instytutu Radowego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie. W latach 1918-1934 pracowała na Politechnice Warszawskiej (od 1929 jako docent). W roku akademickim 1925/26 i w semestrze zimowym 1929/30 prowadziła badania w laboratorium Curie. W 1934 - jako pierwsza kobieta - została profesorem Politechniki Lwowskiej (1934-1939). W maju 1940 - w ramach umowy przesiedleńczej między Niemcami a ZSRR wyjechała ze Lwowa do Warszawy. W okresie okupacji wykładała na tajnych studiach w Warszawie. Po wojnie była jednym z organizatorów i wieloletnim profesorem Politechniki Łódzkiej (1945-1968).
Zajmowała się głównie problematyką:
- ciepła promieniowania radioizotopów,
- mikrokalorymetrią,
- przemianami alotropowymi,
- korozją metali
- historią chemii.
W 1972 wydała wspomnienia zatytułowane Jeszcze jedno życie.