Alois Hudal
Z Wikipedii
Alois Hudal (znany też jako Luigi Hudal; ur. 31 maja 1885 roku w Graz (Austria); zmarł 13 maja 1963 roku w Rzymie) katolicki biskup rzymski austriackiego pochodzenia. Popierał narodowy socjalizm. Po II wojnie światowej pomagał nazistowskim zbrodniarzom wojennym w ucieczkach do Ameryki Południowej.
Spis treści |
[edytuj] Poglądy i działalność
W 1936 roku ukazuje się książka biskupa Aloisa Hudala Die Grundlagen des Nationalsozialismus (Podstawy narodowego socjalizmu), z imprimatur arcybiskupa Wiednia, kardynała Theodora Innitzera. Biskup chwali w niej Hitlera oraz przekonuje, że większość nazistów broni chrześcijaństwa, a więc katolicy powinni współpracować z głównym nurtem nazizmu, izolując w ten sposób antychrześcijańskich radykałów. W 1942 roku biskup Hudal opublikował broszurę Europas Religiöse Zukunft (Religijna przyszłość Europy), w której twierdził, że zarówno liberalizm jak i bolszewizm wyrastają z inspiracji żydowskich, a chrześcijaństwo musi wykorzystać nazizm do zwalczania obu tych idei[1].
W 1937 roku Hudal poparł rasistowskie ustawy norymberskie, ubolewając, że „mury getta zostały w XIX wieku obalone przez liberalne państwo”[2].
Po II wojnie światowej, jako wysoki urzędnik Watykanu, pomagał niemieckim zbrodniarzom nazistowskim w ucieczkach do Ameryki Południowej (tzw.ratlines), chroniąc ich w ten sposób przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym. W swoich pamiętnikach pisał: „po roku 1945 cała moja działalność dobroczynna była nastawiona na pomoc dla byłych członków partii narodowo-socjalistycznej i faszystowskiej, zwłaszcza dla tak zwanych zbrodniarzy wojennych [...] podlegających prześladowaniom”, którzy według Hudala „często byli całkowicie niewinni”. „[...] dzięki fałszywym dokumentom wielu z nich uratowałem. Mogli się wymknąć prześladowcom i uciec do szczęśliwszych krajów”[3]. Hudal załatwiał ucieknierom paszporty i wizy, kupował im bilety na podróż i dostarczał pieniądze[4]. 31 sierpnia 1948 roku napisał list do prezydenta Argentyny, Juana Perona, z prośbą o 5 tysięcy wiz dla niemieckich i austriackich „żołnierzy”. Według Hudala, nie byli to nazistowscy uciekinierzy, lecz antykomunistyczni bojownicy, których poświęcenie w czasie wojny uratowało Europę przed sowiecką dominacją[5] .
[edytuj] Osoby, którym m.in. pomógł w ucieczce Alois Hudal:
- Josef Mengele (przeprowadzał eksperymenty pseudomedyczne w obozie Auschwitz)
- Adolf Eichmann (koordynował zagładę Żydów)
- Alois Brunner (kierował deportacją Żydów z Francji i Słowacji do obozów zagłady)
- Walter Rauff (konstruktor samochodowych komór gazowych)
- Franz Stangl (komendant dwóch obozów śmierci - Sobiboru i Treblinki)
- Gustav Wagner (zastępca komendanta Sobiboru)
- Ante Pavelić (szef faszystowsko-katolickiego reżimu w Chorwacji)
- Klaus Barbie („kat Lyonu”, odpowiedzialny za morderstwa i deportację Żydów do obozów zagłady)
- Gerhard Bohne (współodpowiedzialny za zabójstwo 15 tysięcy osób niepełnosprawnych)
- Kurt Christmann (dowódca Sonderkommando 10a, mordującego Żydów w ZSRR)
- Erich Priebke (oficer SS, współodpowiedzialny za egzekucję 335 Włochów)
- Hans-Ulrich Rudel (jeden z najskuteczniejszych niemieckich pilotów bombowych i szturmowych)
[edytuj] Przypisy
- ↑ Michael Phayer, The Catholic Church and the Holocaust, 1930-1965, Indiana University Press 2000, s. 11.
- ↑ Guenter Lewy The Catholic Church and Nazi Germany, McGraw-Hill 1964, s. 281
- ↑ Alois C. Hudal, Römische Tagebücher. Lebensbeichte eines alten Bischofs, Leopold Stocker 1976, s. 21, cytowane w: Daniel J. Goldhagen, Niedokończony rozrachunek, Wydawnictwo Sic! 2005, s. 185
- ↑ M. Phayer, op.cit., s. 166
- ↑ Matteo Sanfilippo, "Los papeles de Hudal como fuente para la historia de la migración de alemanes y nazis después de la segunda guerra mundial", Estudios Migratorios Latinoamericanos, 43, 1999, ss. 185-209.
[edytuj] Źródła
- Daniel J. Goldhagen, Niedokończony rozrachunek, Wydawnictwo Sic! 2005
- Peter Godman, Hitler and the Vatican, Free Press 2004
- Alois C. Hudal, Römische Tagebücher. Lebensbeichte eines alten Bischofs, Leopold Stocker 1976
- Guenter Lewy The Catholic Church and Nazi Germany, McGraw-Hill 1964
- Michael Phayer, The Catholic Church and the Holocaust, 1930-1965, Indiana University Press 2000
- Mark Aarons, John Loftus, Unholy Trinity: The Vatican, The Nazis, and the Swiss Bankers, St Martins Press 1991
