AMZ Dzik
Z Wikipedii
| Dzik 3 | |
 |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo |  Polska |
| Producent | AMZ Kutno Sp. z o.o. |
| Typ pojazdu | samochód pancerny |
| Dane techniczne | |
| Silnik | Iveco Aifo SOFIM 8140.43N, 107 kW ( 146 KM ) |
| Pancerz | większość B6; silnik B4 |
| Długość | 5.74 |
| Szerokość | 2.05 |
| Wysokość | 2.16 |
| Masa | 5,5 - 6,2 |
| Osiągi | |
| Prędkość | 100 km/h |
| Zasięg | 800 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| w stropie obrotnica na karabin maszynowy PK/PKS używający 7,62x51 NATO (alternatywnie karabin NSW używający 12,7 x 107 mm albo 12,7 x 99 mm NATO), dwie podwójne wyrzutnie granatów dymnych,13 otworów strzelniczych. | |
| Użytkownicy | |
Polska Irak |
|
Dzik - samochód pancerny produkcji polskiej. Wytwarzany przez AMZ-Kutno w Kutnie od 2004 roku. Przeznaczony do celów patrolowo-interwencyjnych, może być wykorzystywany przez służby porządku publicznego i siły zbrojne. Pancerz zapewnia ochronę przed pociskami pośrednimi kalibru 7,62 mm. W roku 2007 został zaprezentowany "mniejszy brat" Dzika pod nazwą AMZ Tur. W zakładzie AMZ-Kutno trwają również prace nad kolejnym projektem samochodu pancernego znanego pod nazwą AMZ Żubr.
Spis treści |
[edytuj] Wersje
- Dzik-AT (antyterrorystyczny) - przewozi 6-8 osób, 3 drzwi, 10 otworów strzelniczych. W polskiej Policji zastąpią transportery opancerzone BTR-60.
- Dzik-2 - 6-8 osób, 5 drzwi, 8 otworów strzelniczych, w stropie obrotnica na karabin maszynowy.
- Dzik-3 (Ain Jaria - 1) - do 11 osób, 4 drzwi, 13 otworów strzelniczych, w stropie obrotnica na karabin maszynowy, dwie podwójne wyrzutnie granatów dymnych. Wersja eksportowa zaprojektowana dla irackich sił bezpieczeństwa. Produkowany seryjnie od września lub października 2005 roku[1].
- Dzik Cargo
Wszystkie wersje napędzane są silnikiem wysokoprężnym z turbodoładowaniem, o pojemności 2797 cm sześciennych i mocy maksymalnej 107 kW (146 koni mechanicznych).
[edytuj] Użytkownicy
Dziki-2 zostały zakupione przez Żandarmerię Wojskową. Ponad 600 sztuk Dzików-3 zamówił Irak, gdzie weszły do służby pod nazwą Ain Jaria - 1[2]. Zostały dostarczone do lutego 2008 roku. Dziki-3 zamówiło też Wojsko Polskie. Dostawy mają się skończyć przed 2010 rokiem.
[edytuj] Bibliografia
- Hołdanowicz G., Dzik - propozycja na czasie. [w:] "Raport Wojsko Technika Obronność", nr 11, 2004.
- Hołdanowicz G., Dzik 2 w Sulejówku i Wilnie. "Raport Wojsko Technika Obronność", nr 4 2005.
- Kiński A., Dzik-3 dla Iraku. [w:] "Nowa Technika Wojskowa", nr 8, 2005.
- Orłowski L., Samochód patrolowo-interwencyjny Dzik. Wyd. Bellona, Warszawa 2006, ss. 32. Seria: Typy Broni i Uzbrojenia 222, ISBN 83-11-10492-1
Przypisy
- ↑ Porównaj: Jarosław Rybak, Dzik pustyni, za "Super Expressem". Porównaj również Dzik leci do Iraku za Gazetą Wyborczą. [Dostęp: 15.03.2008 r.]
- ↑ Informacje o tym kontrakcie m.in. w artykule Dzik-3 dla Iraku, [w:] Magnum-X. Elektroniczna Gazeta Targowa. XV Międzynarodowy Salon Przemysłu Obronnego, Kielce 2005. [Dostęp: 15.03.2008 r.]
