BTR-60

Z Wikipedii

BTR-60
BTR-60PB
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Trakcja	kołowa (8x8)
Typ	transporter opancerzony
Załoga	2 + 14 (16)
Lata produkcji	1959 - 1976
Dane techniczne
Silnik	2 x silnik gaźnikowy
Moc	2 x 90 KM
Moc jedn.	17,47 KM/t
Wymiary
Długość maks.	7,56 m
Szerokość	2,83 m
Wysokość	2,06 m (kadłuba) 2,31 m (całkowita)
Prześwit	0,475 m
Masa
Masa bojowa	10,3 t
Poj. zb. paliwa	290 l
Osiągi
Prędkości maksymalne
Na drodze	80 km/h
W wodzie	10 km/h
Zdolność pokonywania przeszkód
Rowy	2 m
Ściany pionowe	0,4 m
Zasięg	500 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
Strzeleckie	1 x wkm KPWT kalibru 14,5 mm (500 naboi) 1 x km PKT kalibru 7,62 mm (2000 naboi)
Użytkownicy
Armia Radziecka, Ludowe Wojsko Polskie, ZOMO, Litwa, Finlandia, Estonia

BTR-60 - radziecki transporter opancerzony. Pierwszy z radzieckich ośmiokołowych transporterów.

Pod koniec lat 50. XX wieku rozpoczęto w ZSRR prace nad następcą BTR-152. Efektem tych prac był opracowany na przełomie lat 50. i 60. prototyp nowego transportera. Po testach został on w 1959 roku przyjęty do uzbrojenia jako BTR-60P. Pierwsza publiczna prezentacja miała miejsce w 1961 roku.

BTR-60P był pojazdem ośmiokołowym, z napędem na wszystkie koła. Kadłub pancerny dzielił się na dwa przedziały: załogowy z przodu i napędowy z tyłu. W przedniej części przedziału załogowego miejsca obok siebie zajmowali mechanik-kierowca i dowódca, za nimi znajdowały się ławki, na których siedziało od 8 do 16 żołnierzy desantu. Przedział desantowy był odkryty. Za przedziałem desantowym znajdował się przedział napędowy z dwoma silnikami gaźnikowymi. Uzbrojenie pojazdu stanowił jeden karabin maszynowy SGMB kalibru 7,62.

Wkrótce po rozpoczęciu produkcji BTR-60P rozpoczęto prace nad wersją dowódczą tego wozu. Miała ona nosić oznaczenie BTR-60PK. Podstawową różnicą w stosunku do BTR-60P było zastosowanie zamkniętego przedziału desantowego. Dzięki temu możliwe było wyposażenie pojazdu w układ ochrony przed bronią masowego rażenia. Ponieważ ówczesna doktryna Armii Radzieckiej przewidywała użycie taktycznej broni jądrowej, nowy pojazd produkowany od 1963 roku stał się wersją podstawową pod oznaczeniem BTR-60PA.

W 1966 roku rozpoczęto produkcję finalnej wersji BTR-60PB. Była ona wyposażona w obrotową wieżę z karabinami maszynowymi KPWT i PKT. Ponieważ montaż wieżyczki utrudnił wsiadanie przez górny właz, pojazd wyposażono w dwa niewielkie włazy boczne.

Produkcję BTR-60 zakończono w połowie lat 70. po rozpoczęciu produkcji transportera BTR-70.

Odpowiednikiem BTR-60 używanym przez Wojsko Polskie był OT-62 SKOT. Niewielka liczba wozów w wersji BTR-60PU znalazła się na uzbrojeniu Wojska Polskiego razem z wyrzutniami rakiet przeciwlotniczych w latach 80.. BTR-60 był za to używany przez oddziały ZOMO, a następnie Policję. Pojedyncze egzemplarze były sprawne jeszcze pod koniec lat 90. XX wieku. Na początku pierwszej dekady XXI wieku między innymi na skutek strzelaniny w Magdalence polska Policja zakupiła samochody opancerzone Dzik-AT, które zastąpiły wysłużone i zaniedbane ze względu na brak funduszy BTR-y.

[edytuj] Wersje

• BTR-60P - pierwsza wersja seryjna. Odkryty przedział desantowy.
• BTR-60PA - wersja z zamkniętym przedziałem desantowym.
• BTR-60PB - wersja z obrotową wieżą i dwoma karabinami maszynowymi (KPWT i PKT)
• BTR-60PBK - wóz dowodzenia kompani. Dodatkowo wyposażony w dwie radiostacje R-123 i jedną R-148.
• BTR-60 1W18 - wóz rozpoznania i obserwacji pododdziału artylerii.
• BTR-60 1W19 - wóz kierowania ogniem artylerii.
• BTR-60 R-145BM - wóz łączności wyposażony w dwie radiostacje R-111 (lub R-171), jedna R-123 (lub R-173), jedną R-130M oraz jedna z rodziny R-8.
• BTR-60 R-975 - wóz rozpoznania przeciwlotniczego wyposażony w radiostacje rodziny R-8, oraz jedną R-123 (lub R-173).
• BTR-60-Z-351BR - samobieżna polowa stacja prądotwórcza z agregatem prądotwórczym o mocy 20 kW.
• BTR-60-P-238BT - wóz łączności radiowej.
• BTR-60-P-240BT - wóz łączności. poza wyposażeniem identycznym jak BTR-60-P-238BT dodatkowo posiada łącznice łączności przewodowej.
• BTR-60-P-241BT - wóz łączności przewodowej.
• BTR-60-R-173B - wóz łączności wyższego szczebla wyposażony w radiostacje łączności taktycznej (np. R-123) i radiostację łączności operacyjnej (np. R-405).
• BTR-60-R-140BM - wóz łączności szczebla taktycznego wyposażony w radiostacje krótkofalową (np. R-140) oraz radiostacje R-405 i R-123.
• BTR-60-R-145 - wóz łączności wyposażony w radiostację R-145
• BTR-60-R-156BTR - wóz łączności radiowej szczebla operacyjnego z radiostacją wysokiej częstotliwości (np. R-156) oraz radiostacje R-405 i R-123.
• BTR-60-R-409BM - wóz łączności z radiostacją R-409.
• BTR-60PU - wóz dowodzenia
• MTR-2 - wóz pomocy technicznej.

[edytuj] Bibliografia

• Igor Witkowski, 1993, Lekkie i średnie opancerzone wozy bojowe, Warszawa, WiS, ISBN 83-86028-02-5.