Jewgienij Swiesznikow

Z Wikipedii

W tym artykule użyto notacji algebraicznej w celu opisania szachowych posunięć.

Jewgienij Swiesznikow
Jewgienij Swiesznikow, 2005
Państwo	ZSRR Łotwa
Data i miejsce urodzenia	11 lutego 1950 Czelabińsk
Tytuł szachowy	arcymistrz (1977)
Ranking	2496 (01.04.2008)
Miejsce w kraju	4

Wariant Swiesznikowa w obronie sycylijskiej

Jewgienij Swiesznikow, łot. Jevgēņijs Svešņikovs, ros. Евгений Элинович Свешников (ur. 11 lutego 1950 w Czelabińsku) – łotewski szachista, arcymistrz od roku 1977.

Pierwsze międzynarodowe sukcesy zaczął odnosić w drugiej połowie lat 80., dzieląc I m. (wraz z Lwem Poługajewskim) w Soczi (1976) oraz zwyciężając w Hawrze (1977) i Cienfuegos (1979, memoriał Jose Raula Capablanki). Również w 1979 podzielił II m. (za Florinem Grheorghiu, a wraz z Jefimem Gellerem) w Nowym Sadzie. W 1981 podzielił I m. w mistrzostwach Moskwy. W 1983 podzielił I m. (wraz z Anatolijem Wajserem) w Soczi, natomiast na przełomie 1984 i 1985 roku triumfował w Hastings. W 1985 ponownie zwyciężył w Soczi. W 1992 podzielił II m. w otwartym turnieju w Gausdal, zaś w 1996 zajął I-II m. (wraz ze Zdenko Kožulem) w Lublanie. W 2004 podzielił I m. w Czelabińsku^[1]. W 2005 podzielił II m. w mistrzostwach Łotwy w Rydze^[2], zaś rok później podzielił I m. na turnieju open w Predeal^[3]. W 2008 r. odniósł kolejny sukces, samodzielnie zwyciężając w openie w Bledzie^[4].

W latach 2004 - 2006 dwukrotnie reprezentował swój kraj na szachowych olimpiadach, rozgrywając 22 partie i zdobywając 13½ pkt. W roku 1977 wystąpił w barwach Związku Radzieckiego na rozegranych w Moskwie drużynowych mistrzostwach Europy, zdobywając dwa złote medale (wraz z drużyną oraz za najlepszy wynik indywidualny na VIII szachownicy)^[5].

Wniósł bardzo duży wkład w rozwój teorii debiutów szachowych. Nazwisko Swiesznikowa nosi jeden z najpopularniejszych wariantów w obronie sycylijskiej, powstający po posunięciach:

1.e4 c5 2.Sf3 Sc6 3.d4 c:d4 4.S:d4 Sf6 5.Sc3 e5

Posunięcie 5...e5 po raz pierwszy zagrał Emanuel Lasker w roku 1910 w meczu o mistrzostwo świata przeciwko Carlowi Schlechterowi. System przez wiele lat uznawany był za niepoprawny, dopiero analizy Swiesznikowa i Giennadija Timoszczenki w latach 70. odkryły nowe możliwości dobrej i aktywnej gry dla czarnych. Aktualnie wariant ten jest z powodzeniem stosowany przez najwybitniejszych szachistów świata, m.in. Władimira Kramnika, Weselina Topałowa, Borysa Gelfanda czy Michaela Adamsa. Poza tym systemem, Swiesznikow miał również duży wkład w rozwój wariantu Ałapina w obronie sycylijskiej oraz wariantu zamkniętego w obronie francuskiej.