Anatols Dinbergs
Z Wikipedii
Anatols Dinbergs (ur. 3 marca 1911 w Rydze, zm. 9 listopada 1993 w Waszyngtonie) - łotewski polityk i dyplomata, ostatni przedstawiciel emigracyjnych władz Łotwy w Waszyngtonie (1970-91).
Pochodził z rodziny zaangażowanej w budowę niepodległej Łotwy, ojciec Alfreds był posłem do sejmu w Rydze (1931-34). Ukończył Uniwersytet Łotwy oraz Instytut Francuski w Rydze. W 1953 roku uzyskał doktorat na uniwersytecie w Georgetown.
W 1932 roku podjął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w latach 1935-37 pracował w jego wydziale prawnym. Od 1937 do 1941 roku pełnił urząd wicekonsula Łotwy w Nowym Jorku. Po aneksji Łotwy przez Związek Radziecki w 1940 roku wyjechał do Waszyngtonu, gdzie pracował jako attaché i przewodniczący sekcji konsularnej Łotwy. Po śmierci Alfredsa Bīlmanisa pełnił urząd chargé d'affaires ad interim (1948-49), po mianowaniu Julijsa Feldmanisa chargé d'affaires Łotwy w USA był pierwszym sekretarzem w poselstwie (1949-53), by w latach 1953-54 znów na krótko objąć urząd chargé d'affaires ad interim (w 1954 roku stałym chargé d'affaires mianowano Arnoldsa Spekkego).
Od 1970 do 1991 roku sprawował urząd ministra spraw zagranicznych Łotwy.
[edytuj] Bibliografia
- Roszkowski W., Kofman J. (red.), Słownik biograficzny Europy Środkowo-Wschodniej XX wieku, Warszawa 2005, ISBN 83-7399-084-4
Głowy państwa: Pauls Kalniņš • Jāzeps Rancāns
Ministrowie spraw zagranicznych: Kārlis Zariņš • Arnolds Spekke • Anatols Dinbergs