Arnolds Spekke

Z Wikipedii

Arnolds Spekke (ur. 14 czerwca 1887 w Vecmuiža koło Goldyngi, zm. 27 lutego 1972 w Waszyngtonie) - łotewski filolog i wykładowca uniwersytecki, poseł we Włoszech (1933-40) i minister spraw zagranicznych Łotwy (1963-72).

W 1915 roku ukończył romanistykę w Moskwie, później pracował tam jako nauczyciel niemieckiego.

Od 1919 do 1933 roku wykładał filologię romańską na Uniwersytecie Łotwy w Rydze, w latach 1925-27 był dziekanem wydziału filologii.

W październiku 1933 roku objął urząd posła we Włoszech, Grecji, Bułgarii i Albanii (z siedzibą w Rzymie).

Po agresji radzieckiej na Łotwę w czerwcu 1940 roku pozostał we Włoszech (w Rzymie i Mediolanie). W kwietniu 1954 roku został charge d'affaires i konsulem generalnym w Chicago.

Po śmierci Kārlisa Zariņša objął w maju 1963 roku urząd ministra spraw zagranicznych.

Odznaczony Orderem Polonia Restituta.

Autor książki "Kā Itālijā sabruka fašisms. Personīgās atmiņas" (1967).

[edytuj] Bibliografia

• Roszkowski W., Kofman J. (red.), Słownik biograficzny Europy Środkowo-Wschodniej XX wieku, Warszawa 2005, ISBN 83-7399-084-4