Andrzej Borodzik
Z Wikipedii
Andrzej Borodzik (ur. 1930) – chemik – specjalista produkcji antybiotyków, instruktor harcerski w stopniu harcmistrza, przewodniczący ZHP w latach 2005-2007. W latach 1965-1972 poseł na Sejm PRL IV i V kadencji z ramienia PZPR.
Członek Związku Harcerstwa Polskiego od 1942 roku – początkowo w Szarych Szeregach – konspiracyjnym harcerstwie lat II wojny światowej.
Był drużynowym w otwockich "Zawiszakach", drużynowym 10 Lotniczej Drużyny Harcerskiej w Pułtusku, członkiem Komendy Hufca Pułtusk, a następnie jego komendantem. Pełnił również funkcję komendanta Hufca Warszawa-Centralna. Od 1959 roku był wiceprzewodniczącym stołecznej Rady Przyjaciół Harcerstwa. W latach 90. XX wieku był kierownikiem Wydziału Historii Głównej Kwatery ZHP, a od 2001 roku członkiem Głównej Kwatery i zarazem dyrektorem Muzeum Harcerstwa. Jest współorganizatorem Ruchu Seniorackiego i Krajowej Rady Kręgu Seniorów i Starszyzny. W dniu 3 grudnia 2005 roku został wybrany przez XXXIII Zjazd ZHP przewodniczącym ZHP. Funkcję pełnił do dnia 9 września 2007 r., kiedy złożył rezygnację na XXXV Zjeździe Nadzwyczajnym ZHP (w ponownych wyborach przegrał z hm. Adamem Massalskim).
Prywatnie brat Feliksa, przewodniczącego ZHR w latach 1995-1999. Instruktor Hufca ZHP Otwock.
Tadeusz Strumiłło • Józef Haller • Jan Mauersberger • Tadeusz Strumiłło • Roman Bniński • Józef Karśnicki • Jan Mauersberger • Władysław Sołtan • Michał Grażyński • II wojna światowa: Jan Mauersberger • Tadeusz Kupczyński • po II wojnie światowej: Stanisław Nowakowski • Janusz Wierusz-Kowalski • Józef Sosnowski • Jerzy Berek • Aleksander Kamiński[1] • Stefan Mirowski • Maria Hrabowska • Wojciech Katner • Andrzej Borodzik • Adam Massalski
- ↑ w okresie 1956-1990 nie istniała funkcja Przewodniczącego ZHP, tylko Przewodniczącego Naczelnej Rady Harcerskiej / Przewodniczącego Rady Naczelnej ZHP