Andrzej I węgierski
Z Wikipedii
Andrzej I |
|
król Węgier | |
Okres urzędowania | od 1047 do 1060 |
Poprzednik | Piotr Orseolo |
Następca | Bela I |
Dane biograficzne | |
Dynastia | Arpadowie |
Urodzony | ok. 1015 |
Zmarł | 1060 lub 1061 |
Ojciec | Vazul |
Matka | nieznana |
Żona | Anastazja Jarosławówna |
Dzieci | Adelajda, Salomon, Dawid, Eufemia |
Andrzej I (węg. Endre), (ur. ok. 1015, zm. 1060 lub 1061), król Węgier od 1047 roku z dynastii Arpadów.
Stryjeczny bratanek Stefana I Świętego. Po 1031 roku opuścił Węgry. Z ruską pomocą powrócił na Węgry w 1046 roku. Z pomocą Vaty, przywódcy pogańskiego powstania, pokonał króla Piotra Orseolo i w 1047 roku objął rządy. Następnie stłumił powstanie Vaty. Skutecznie odpierał najazdy cesarza Henryka III. Po narodzinach syna Salomona w 1057 roku popadł w konflikt ze swoim bratem Belą. Pokonany przez brata w 1060 roku w bitwie nad Cisą został wzięty do niewoli, w której zmarł.
Spis treści |
[edytuj] Pochodzenie i młodość
Był najstarszym synem Vazula i nieznanej kobiety z rodu Tátonyego; bratem Beli I i Leventego. W starszej literaturze historycznej pojawiał się pogląd, że Andrzej, Bela i Levente mogli być synami Władysława Łysego[1]; obecnie literatura jednogłośnie przyjmuje, że ojcem braci był Vazul[2].
Między 1031 a 1038 roku Vazul został oślepiony na polecenie swojego brata stryjecznego, króla Stefana I Świętego, a Andrzej, Bela i Levente zostali wygnani[3] bądź sami uciekli z Węgier. Przez pewien czas bracia przebywali w Czechach, gdzie schronienia udzielił im książę Brzetysław I.
[edytuj] Na wygnaniu
Po śmierci Stefana I Świętego rządy na Węgrzech w 1038 roku objął jego niepopularny siostrzeniec Piotr Orseolo. Walki o tron były kwestią czasu. W 1042 roku niemiecki cesarz Henryk III doprowadził do tego, że część Węgier otrzymał jeden z przedstawicieli dynastii Arpadów - był to przypuszczalnie Andrzej. Nie utrzymał się w swoich posiadłościach - po odejściu niemieckiej armii ponownie został wygnany do Czech.
Później losy synów Vazula rozeszły się. Bela osiadł w Polsce, gdzie poślubił córkę króla Mieszka II Lamberta, zaś Andrzej i Levente udali się na Ruś.
Nie udzielił im schronienia książę wołyński (przypuszczalnie Igor Światosławowic[4]), później szukali pomocy u Pieczyngów, aż trafili do Kijowa na dwór Jarosława Mądrego. Tam Andrzej przyjął chrzest. Między 1039 a 1046 rokiem[5] Andrzej ożenił się z Anastazją, córką Jarosława.
[edytuj] Walka o tron
Wypędzenie Piotra Orseolo, śmierć jego następcy Samuela Aby i reakcja pogańska wpłynęły destabilizującą na węgierską monarchię, co było szansą dla Andrzeja. W 1046 roku wkroczył na Węgry z ruską pomocą. Popierał go Vata, przywódca pogańskiego powstania. W 1047 Andrzej został koronowany na króla Węgier.
[edytuj] Rządy
Na początku 1047 roku stłumił pogańską rebelię i wydał dekret, przewidujący surowe kary dla zwolenników starej religii. Po śmierci Leventego, w 1048 roku sprowadził z Polski swojego młodszego brata Belę, któremu nadał trzecią część królestwa i uczynił następcą tronu. W latach 1050-1053 bracia wspólnie odpierali wyprawy niemieckiego cesarza Henryka III. Andrzej I udzielił też schronienia Konradowi I, byłemu księciu Bawarii, skłóconemu z cesarzem.
W 1057 roku doszło do konfliktu między Andrzejem a Belą. Andrzejowi w 1051 roku urodził się syn Salomon. W 1057 został on koronowany na króla Węgier. Bela, dotychczasowy następca tronu, wszczął wojnę domową.
W czasie walk Andrzej I został śmiertelnie ranny w drugiej bitwie nad Cisą. Pochowano go w opactwie Tihány.
[edytuj] Wywód rodowodowy
4. Michał węgierski | ||||||
2. Vazul | ||||||
5. nieznany przodek | ||||||
1. Andrzej I | ||||||
6. NN | ||||||
3. NN | ||||||
7. NN | ||||||
[edytuj] Małżeństwa i potomstwo
Starsza literatura przyjmowała, że Andrzej I miał tylko jedną żonę (Anastazję)[6]. Później pojawił się pogląd, że był dwukrotnie żonaty[7]. Według zwolenników pierwszej teorii Andrzej I poślubił Anastazję, córkę ruskiego księcia Jarosława Mądrego, około 1039 roku i ich pierwszym dzieckiem była córka Adelajda. Według zwolenników drugiej małżeństwo zostało zawarte około 1046 roku, a Adelajda pochodziła z pierwszego bliżej nieznanego małżeństwa Andrzeja.
Dziećmi Andrzeja I były:
- Adelajda, ur. ok. 1040, zm. 1062, późniejsza żona Wratysława II, księcia Czech.
- Salomon, późniejszy król Węgier.
- Dawid.
- Eufemia, żona morawskiego księcia Ottona I Pięknego[8].
Przypisy
- ↑ S. Zakrzewski, Bolesław Chrobry Wielki, wyd. 2, Kraków 2000, s. 238.
- ↑ W. Swoboda, Andrzej I, s. 361.
- ↑ Pogląd Bálinta Hómana; W. Swoboda, Andrzej I, s. 361.
- ↑ W. Swoboda, Andrzej I, s. 362.
- ↑ W. Swoboda, Andrzej I, s. 362.
- ↑ Por. W. Dworzaczek, Genealogia, Warszawa 1959, tabl. 84.
- ↑ Zob. K. Jasiński, Filiacja Adelajdy, żony księcia czeskiego Wratysława II, (w:) Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego 1, 1993, s. 3-11.
- ↑ W starszej literaturze Eufemia uchodziła za córkę Beli I, brata Andrzeja I. Pogląd ten został zrewidowany w świetle ustaleń Barbary Krzemieńskiej; zob. K. Jasiński, Rodowód pierwszych Piastów, Wrocław - Warszawa 1992.
[edytuj] Bibliografia
- Dworzaczek W., Genealogia, Warszawa 1959, tablica 84.
- Györffy G., Andreas I., [w:] Lexikon des Mittelalters, B. I, 1980, szpalta 601-602.
- Jasiński K., Rodowód pierwszych Piastów, Wrocław - Warszawa (1992).
- Sroka S. A., Historia Węgier do 1526 roku w zarysie, Bydgoszcz 2000, ISBN 83-87933-75-9, s. 25-26.
- Swoboda W., Andrzej I, Słownik Starożytności Słowiańskich, t. 7, cz. 2, 1986, s. 361-362.
Poprzednik Piotr Orseolo |
Król Węgier 1047 – 1061 |
Następca Béla I |