Andrzej Krzeptowski I
Z Wikipedii
Andrzej Krzeptowski (ur. 28 lipca 1903 w Zakopanem, zm. 26 lutego 1945 w Krakowie) - polski narciarz, dwukrotny olimpijczyk.
Był określany przez prasę sportową jako Andrzej Krzeptowski I dla odróżnienia od swego brata stryjecznego Andrzeja Krzeptowskiego II (zresztą o rok starszego).
Startował w różnych konkurencjach narciarskich. Dwa razy uczestniczył w igrzyskach Olimpijskich. W Chamonix (1924) zajął 19. miejsce w kombinacji norweskiej, 21. miejsce w skokach i 28. w biegu na 18 km. Cztery lata później w St. Moritz (1928) zajął 27. miejsce w skokach, a kombinacji norweskiej nie ukończył wskutek złamania narty podczas biegu. Był na tych igrzyskach chorążym reprezentacji Polski.
Dwukrotnie uczestniczył w mistrzostwach świata. W Cortina d'Ampezzo (1927) był dziewiąty w kombinacji norweskiej i osiemnasty w skokach. W Zakopanem (1929) zajął 27. miejsce w skokach.
Był dziewięć razy mistrzem Polski:
- skoki narciarskie - 1923 i 1926
- kombinacja norweska - 1922, 1923 i 1926
- bieg na 18 km - 1922 i 1924
- slalom - 1923
- sztafeta 4 x 10 km - 1929
Był też wicemistrzem Polski:
Był kuzynem Wacława Krzeptowskiego, przewodniczącego kolaboracyjnego Goralisches Komittee w czasie okupacji. Sam też działał w jego strukturach. Relacje o jego zachowaniu nie są jednoznaczne - jedni oskarżają go o wspólpracę z Niemcami, inni o potajemne pomaganie partyzantom. Został skazany na śmierć wyrokiem sądu Armii Krajowej, jednak wyroku nie zdążono wykonać.
Zmarł w szpitalu św. Łazarza w Krakowie jako więzień NKWD w niewyjaśnionych okolicznościach - oficjalnie popełnił samobójstwo przez zażycie trucizny.
