Andrzej Maringe

Z Wikipedii

Żołnierze z Batalionu "Czata 49" wyciągają z zasobników zrzutowe rusznice przeciwpancerne "PIAT". Trzeci od lewej stoi kpr. pchor. Andrzej Maringe "Andrzej", w środku siedzi kpr. pchor. Stanisław Potworowski "Potwór".

Andrzej Maringe ps. "Andrzej" (ur. w lipcu 1919 w Lenartowie, zm. 18 września 1944 w Warszawie) - podchorąży, w powstaniu warszawskim żołnierz batalionu "Czata 49" Armii Krajowej.

W 1939 ukończył gimnazjum w Poznaniu. W tym samym roku wysiedlony przez niemieckiego okupanta do Generalnej Guberni. Wstąpił do zbrojnego podziemia.

Zginął 18 września 1944 na przyczółku czerniakowskim w rejonie ul. Okrąg. Pochowany na Powązkach Wojskowych.

W batalionie "Czata 49" walczył również jego brat – Leszek (ur. 1923), który został ranny na Woli. Byli synami Leonarda Witolda Maringe – dyrektora Departamentu Rolnictwa Delegatury Rządu RP, represjonowanego w latach 1949-1956 przez władze komunistyczne.

[edytuj] Zobacz też

• Polegli w powstaniu warszawskim po stronie polskiej

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Andrzej Maringe na Wirtualnym Murze Pamięci Muzeum Powstania Warszawskiego
• Dane rodzinne Andrzeja Maringe