Anna Jegorowa

Z Wikipedii

Anna Aleksandrowna Jegorowa (Timofiejewa), ros. Анна Александровна Егорова (Тимофеева) (ur. 23 września 1916), radziecka lotniczka okresu II wojny światowej, Bohater Związku Radzieckiego.

[edytuj] Biografia

Z pochodzenia Rosjanka, urodziła się we wsi Wołodowo w obwodzie twerskim. Pracowała w Moskwie w metrze, jednocześnie interesowała się lotnictwem i należała do aeroklubu. W 1938 skierowano ją do szkoły lotniczej Osoawiachimu, lecz na skutek aresztowania jej brata z przyczyn czystek politycznych, zwolniono ją. Po przeniesieniu się do Smoleńska, ukończyła szkołę lotniczą w 1939 i pracowała jako instruktor nawigator w aeroklubie.

Po ataku Niemiec na ZSRR podczas II wojny światowej w 1941, została zmobilizowana do lotniczej 130. samodzielnej eskadry łącznikowej Frontu Południowego, gdzie latała na powolnych nieuzbrojonych dwupłatach Po-2, także w misjach rozpoznawczych za linią frontu. Wykonała około 100 misji i została wówczas odznaczona Orderem Czerwonego Sztandaru. Jesienią 1942 uzyskała przeniesienie do lotnictwa szturmowego - 803. pułku lotnictwa szturmowego 230. dywizji szturmowej, latającego na samolotach Ił-2. Była jedyną kobietą-pilotem w pułku, później latała w żeńskiej załodze wraz ze strzelcem Jewdokią Nazarkiną. Pod koniec swojej służby, została nawigatorem pułku. Uczestniczyła w walkach na Tamaniu, Małej Ziemi, wyzwoleniu Krymu, Ukrainy i Polski, odbywając ponad 100 lotów bojowych (wg innych źródeł - łącznie podczas wojny 277 lotów).

Jej samolot został zestrzelony 20 sierpnia 1944 w walkach nad linią Wisły. Jegorowa została uznana za poległą i przedstawiono ją do pośmiertnego tytułu Bohatera Związku Radzieckiego. Jednakże została ona jedynie ranna i dostała się do niewoli niemieckiej. W styczniu 1945 obóz, w którym przebywała, na terenie Polski, został wyzwolony przez wojska radzieckie.

Po powrocie do kraju, Jegorowa była represjonowana przez NKWD, w związku z uznaniem jeńców wojennych za "wrogów ojczyzny" przez Stalina. Komisja medyczna nie dopuściła jej do dalszego latania. Jegorowa zamieszkała następnie w Moskwie, gdzie podjęła pracę w metrze i wyszła za mąż za Wiaczesława Timofiejewa - byłego dowódcy jej dywizji lotniczej. Dopiero 6 maja 1965 oficjalnie przyznano jej tytuł Bohatera Związku Radzieckiego i związane z nim ordery.

[edytuj] Nagrody i odznaczenia

Oprócz Złotej Gwiazdy Bohatera Związku Radzieckiego, Anna Jegorowa była odznaczona orderami: Lenina, dwukrotnie Czerwonego Sztandaru, dwukrotnie Wojny Ojczyźnianej I stopnia i medalami. Od 1943 była członkiem KPZR.